เพื่อแผ่นดินเกิด

๑) มีคนมาเที่ยวกันมาก เท่าที่เดิน พบคนรู้จักไม่มาก 
ถามคนกลุ่มหนึ่งที่นั่งบนแคร่หน้าพระธาตุ
คู่หนึ่งมางานแต่งงานเพื่อน จากสตูล
อีกคู่หนึ่งมาครั้งแรก จาก อ.เฉลิมพระเกียรติ
อีกคู่มากหลายครั้งแล้ว จากร่อนพิบูลย์
คณะสุดท้าย ๕ คน มีเด็กด้วย จากทุ่งใหญ่ ชอบมาบ่อย ๆ
เจอน้องคนหนึ่งมาจากอาศรมศิลป์ วัดบันดาลใจ
บอกว่าดีทีเดียว ดีกว่าที่เชียงใหม่ด้วย

๒) ถามคนขายของสามสี่ราย บอกว่าขายได้ดีเป็นที่พอใจ
เริ่มตั้งแต่เสนอตัวต่อคณะผ้จัดแล้วได้รับการคัดเลือก
จ่ายค่าที่ครั้งละ ๕๐ บาท
อาจแบ่งเป็น ๕ เขต คือ (๑) ตามริมทางเดินเข้าไปที่หน้าประตูซึ่งถือเป็นนอกเขต (๒) เขตของกินสารพัด (๓) ย่านหน้าองค์พระธาตุที่กันไว้เป็นลานโล่ง มีโคมไฟกรงนก มีจอหนังตลุงกับลานดนตรี มี่ตั่งนั่ง (๔) ย่านหัตถกรรม สินค้าที่ระลึกจิปาถะ (๕) ท้ายสุดก่อนถึงสี่แยกประตูชัยใต้ มีอาหารอีกย่านหนึ่ง ซึ่งดู ๆ แล้วอาหารน่าจะได้สัดส่วนพื้นที่สูงและขายได้มากกว่าอื่นเป็นธรรมดา มีผลิตภัณฑ์-สินค้าที่เป็นอัตลักษณ์ถิ่นไม่มากนัก แต่ก็มีเป็นสีสันได้ไม่น้อย มีแม้กระทั่งเครื่องถมนครที่มาทำสาธิตชิ้นพิเศษด้วย รวมทั้งเสื้อยืดรูปพระธาตุและอื่น ๆ รวมทั้งแผงขายเครื่องเคลือบสังกะสี ของลูกชายพี่เฉลิม พงศ์วัชร ที่ผมอดเอาช้อนหางสังกะสี ๑๐ สีกลับมาบ้านไม่ได้

๓) ฝ่ายผู้จัดซึ่งผมไม่ได้คุยด้วยเพราะไม่รู้จักใคร ก็แสดงให้เห็นถึงความพยายามอย่างจริงจังตั้งใจและน่านิยม เป็นเขตเป็นหมวด เป็นระเบียบเรียบร้อย สะอาดหมดจด แถมสะท้อนถึงความพยายามลดขยะ ไร้โฟมและถุงปลาสติก ทุกแผงมีถุงรองรับขยะชัดเจน พร้อมกับการเชิญชวนให้ฝากขยะได้ทุกร้าน

๔) มีประเด็นเดียว ที่ผมรู้สึกว่าน่าจะเติมเต็มได้อีก คือการเชื่อมโยงกับพระธาตุ มิใช่เพียงมาตั้งตลาดอยู่ที่หน้าพระธาตุเท่านั้น แถมส่งผลต่อกิจกรรมของวัดที่จัดสวดมนต์-เจริญสติภาวนาทุกเย็นวันเสาร์มาสิบกว่าปี และกำลังเป็นปัญหาในขณะนี้ เนื่องจากมีการปิดกั้นถนนจนคนมาวัดเริ่มถดถอย

ก็ปรับปรุงพัฒนากันต่อไปนะครับ
ส่วนร้านค้าและบ้านเรือนแถวนั้นเขาเป็นอย่างไรบ้างนั้น
ผมไม่ได้สอบถาม
เช่นเดียวกับบรรยากาศตลาดอื่น ๆ ที่เคยมี
ไม่ทราบว่ามีผลกระทบอะไรไหม

ผมพอมีปัญญาประมาณนี้ครับ

๒๓ ธค.๖๐ ๑๙๔๕ น.
หลังอาหารเย็น หลังกลับจากตลาดหน้าพระธาตุ