logo_new.jpg

ก่อนจะศุภราตรีที่มุมไบ

Before Goodnight@Mumbai

(bunchar.com เพื่อแผ่นดินเกิด 20180302_8)

เมื่อคืนที่สองในนครมุมไบ หลังกลับจากเอเลแฟนต้าและพิพิธภัณฑ์แล้ว เหลือเวลาไม่มาก

จึงจัดให้ได้เพียง ๔ หยุดเล็ก ๆ

๑) สถานีรถไฟวิคตอเรียที่ถูกเปลี่ยนชื่อเป็นฉัตรปาฏี ศิวาจิเช่นกัน

ที่นี่ ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกด้วยแล้ว แต่การเข้าไปข้างในไม่ง่าย จึงเพียงจอดรถดูที่อีกริมฝั่งถนน เขาเน้นหินสลักลูกกรงและช่องลมต่าง ๆ ว่ายอดยิ่ง

๒) แหล่งซักผ้าริมคลอง ที่แน่นขนัดไปหมดจนหลายคนถามว่าแล้วเขาซักตากรีดกันอย่างไร ? สะอาดจริงแน่ไหม ? โรงแรมที่เราพัก ซักตากที่นี่ด้วยไหม ? ไม่ได้คำตอบอะไรชัด

๓) ระหว่างทาง คุยกันถึงอีกอัศจรรย์มุมไบ ที่มีหน่วยรับขนส่งปิ่นโตอาหารกลางวันจากบ้านถึงที่ทำงานสามี เป็นล้าน ๆ ชุด โดยไม่เคยล่าช้าหรือสับราย ก็พอดีมีอนุสาวรีย์ที่ริมถนนให้ได้เห็น

๔) สุดท้ายส่งให้ซื้อของที่ย่านโคลาบา ตรงปลายเกาะใต้สุดของ ๗ เกาะแห่งมุมไบ แต่คนมากและไม่น่าเหมาะกับพระ ผมก็เลยพาท่านเลี่ยงไปเดินริมทะเล เจอป้าย สุโขทัย ไทยสปา ติดหรา โฆษณาจ๋าอยู่ แล้วเลี้ยวเข้าไปร่วมแผ่เมตตาแก่ผู้ละชีวิตเมื่อ ๑๐ ปีที่แล้ว ในทัชมุมไบ พอจะถวายปานะในนั้น คนละตั้ง ๗ - ๘๐๐ รูปี พระ Siridhammapirat Yodkhun ท่านบอกว่า พอแล้วโยม ก็เลยดิ่งออกไปถ่ายรูปกับประตูอินเดีย แล้วเดินเล่นดูนี่นั่นโน่น ล้วนแพงแหลกราญ ตลับหินอ่อนฝังหินสีอันละหลายพันยันหมื่น ซ้ือได้แต่ผ้าคลุมเตียงราคาเยาว์ เหมามาผืนละ ๒๐๐๐ กว่ารูปี ก่อนแวะกินเย็นที่แอมบาสซาเดอร์ไม่ได้เรื่อง จึงได้ศุภราตรีที่มุมไบ

๒ มีค.๖๑ ๑๕๔๕ น.

หลังกลับจาก #บุกถ้ำโบราณอินเดีย

Joomla templates by a4joomla
rtp slot https://www.sidiap.org/rtp-live-slot//