logo_new.jpg

ถึงนี้แล้ว ต้องถึงให้ที่สุด
Not Almost, Should Reach


(bunchar.com เพื่อแผ่นดินเกิด 20191213_6)

 

     ผมเคยไปนิกโก้เมื่อปี ๒๕๒๖ พี่น้องผมเคยมาเมื่อ ๑๐ กว่าปีก่อนโดยผมนั้น มาถึงก็ต้องรีบวิ่ง ๆ เพราะเกรงจะไม่ทันรถกลับพี่น้องนั้น มากับแม่และน้าพา ยุพา บวรรัตนารักษ์ รถติดยาวนานบนถนน ได้ถึงเพียงที่ประตูกบตัวเมืองส่วนพี่โตกับพี่ตา Banpot Pongpanich เพิ่งมาแรกนี้

     ตอนนั้นฝนตกหนาเม็ดและเย็นมากแล้ว ตอนที่ทำท่าว่าจะกลับ " ... มากันถึงนี้แล้ว ต่อกันอีกนิด เพียงครึ่งชั่วโมงเองครับ ... " คือข้อเสนอ ที่ใครไม่อาจปฏิเสธให้พี่หงิดอยู่รอกับพี่เตาที่ร้านกาแฟ เพราะมาแล้วหลายหนจากนั้นผมก็พาพี่น้องและสองหลานบุกขึ้นไปบนศาลโชกุนทันทีท่ามกลางสายฝนตรงลิงสามตัวนั้น มีฝรั่งจองจึงได้แต่ผ่านจนถึงซุ้มประตูบนที่ได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในที่สุดประตูญี่ปุ่นหยุดชักภาพกันนิดหน่อย ยังพอมีเวลาอีก ไหน ๆ มากันถึงนี้ เข้ากันไปต่อให้ตลอดเลยดีกว่า

๑๓ ธค.๖๒ ๑๗๒๐ น.
บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร

 

 

 

Joomla templates by a4joomla
rtp slot https://www.sidiap.org/rtp-live-slot//