เพื่อแผ่นดินเกิด

ถ้าจะว่าไปแล้ว วัดเกตตรงริมปิงของเชียงใหม่นี้
ก็ประมาณ ๆ แถว ๆ ท่าโพธิ์-วัดจัน-ท่ามอญ ของเมืองนคร
ก่อนที่ตลาดจะย้ายไปที่ท่าแพ ในกรณีของเชียงใหม่
และไปที่ท่าวัง ในกรณีของเมืองนคร

โดยทุกวันนี้ในวัดเกตยังคงร่องรอยหลายอย่าง
ไม่ต่างจากหลายวัดในเมืองนคร
รวมทั้งการกลายเป็นลานจอดรถของผู้คนในย่านนั้น

แต่ที่แตกต่างอย่างวิเศษของวัดเกต เกิดขึ้นเมื่อ ๒๐ ปีก่อน
เมื่อผู้เฒ่าผู้แก่แห่งย่านนั้น ตัดสินใจทำเป็นพิพิธภัณฑ์วัดเกตุขึ้นอย่างที่เห็น
ว่ากันว่าเป็นหนึ่งในต้นแบบพิพิธภัณฑ์วัดและชุมชนสำคัญชั้นแนวหน้า

วันนี้ผ่านมาอีก ๒๐ ปี ในอาคารที่สร้างเป็นกุฏิสมภาร อายุ ๑๐๐ ปีแล้ว
ด้วยการจัดการ "แบบวัด-บ้าน" ผ่านกาล ผ่านเวลาและผ่านผู้คน
ผมเห็น ๓ ภัณฑารักษ์อาวุโสสุด ๆ
นั่งหลับสัปงก มีทีวีดูอยู่ ไม่รู้แน่ ว่าใครดูใคร

รู้ว่าใจท่านยิ่งใหญ่
แต่ว่า จะอย่างไรต่อไป ?

รวมทั้งที่คิดจะทำที่นคร บนอาคารร้อยกว่าปี
ที่ท่าวัง ทำเลละม้าย
ไม่ "แบบวัด-บ้าน" ที่อาจลงเอยแบบนี้ ?

แล้วจะแบบไหน ?

สนุกใหญ่เลยละทีนี้

แถมป้ายวัดเจดีย์หลวง บอกว่าอย่าเอาแต่วัตถุ ต้องสังคมก่อน
แล้วที่วัดนี้ ยังมีอีกป้าย ร้ายกว่า ...

... เรือนอยู่นั้นซื้อสร้างได้ง่าย แต่ให้เป็นบ้านนั้นซื้อไม่ได้ดอก ...

... หยูกยานะหาซื้อได้ แต่สุขภาพนั้นไม่มีขายดอก ...

ตานี้ ที่จะให้เป็นพิพิธภัณฑ์ ...
... ที่เป็นแหล่งเรียนรู้และนำพัฒนาของชุมชนท้องถิ่น
... ที่มีชีวิตจิตวิญญาณการมีส่วนร่วม ฯลฯ

จะทำไงได้ ? ใครรู้ ? หรือช่วยได้ ? วานบอก ...

Sunjai Poolsrub Thip Srisakulchairak Prapan Napawongdee Pairot Singbun Khamjiang Panitdee Anchalee Sripasang Suwaree Wongkongkaew Chatchawan Thongdeelert Pimpraphai Bisalputra ฯลฯ
สดใส ขันติวรพงศ์ Walailak Songsiri Supachai Klaewtanong

๘ กพ.๖๓ ๑๒๔๐ น.
รพ.กท.