เพื่อแผ่นดินเกิด

วันนี้ก็เลยอาสาพาดูพร้อมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ไปด้วยกัน
กราบอาราธนาทานพระครู โสพิทร์ แซ่ภู่ ร่วมด้วย
ขณะที่นายหัว Khamjiang Panitdee บอกว่าแม่ลูกสาวชอบพิพิธภัณฑ์มาก
ก็เลยพาไปคอยคุ้มกัน โดยมีพี่ที่อาสาเฝ้านี้มาจะ ๒๐ ปีแล้ว ร่วมด้วย

เริ่มด้วยการหารือกันในพระวิหารเขียน
แล้วเวียนดูทั่วทั้งวิหารเขียนและโพธิลังกา

" ... Its The Treasure Than Anywhere else ... " คุณฟิลิปส์อุทาน

จากนั้นจึงชวนกันขึ้นไปหารือสรุปกันบนลานโพธิ์ลังกา
ว่าที่น่าจะทำนั้น ประกอบด้วย

๑) การทำการศึกษาอย่างจริงจัง ว่าที่มีอยู่นี้นั้น อะไรกันบ้าง
๒) อาจทำการวิเคราะห์และสังเคราะห์องค์ความรู้ตามสามารถ
๓) ทำการสื่อสารสังคมได้ในหลายรูปลักษณะ รวมทั้งทำสารคดีรายงาน หนังสือ สื่อสารพัด ฯลฯ
๔) อาจพิจารณาการจัดทำนิทรรศการให้ประจักษ์ถึงความสำคัญ
๕) น่าฟื้นฟูพัฒนาเชิงคุณค่า ที่มีความเปนไปได้หลายนัยยะ

โดยก่อนกลับ หลังกราบลาพระ
ผมได้ชี้ชวนดูพุ่มข้าวบิณฑ์กับพานดอกดาวเรืองทองคำที่ปลายยอด
พร้อมความจารึกลานทองเรื่องมนุษยสมบัติ สวรรค์สมบัติ และพระนิพพาน ที่ปลียอด

แล้วชวนไปกราบพระศากยมุนีศรีธรรมราชในพระวิหารหลวง

เป็นที่น่าจะจุใจตามสมควร

ส่วนจะเกิดอะไรตามมาไหม ?
วาน Supachai Klaewtanong ตามด้วยนะครับ
ผมทำเต็มที่ตามกำลังแล้วครับผม

๑ มีค.๖๓ ๒๐๓๓ น.
บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร