เพื่อแผ่นดินเกิด

ผมก็สงสัยเหมือนกัน ว่าทำไมคุยกันเรื่องเครียด แต่กลับหน้ารื่นกันนัก

การจะป้องกันการติดโรคนี้ให้ชงัด
ก็อยู่ที่โลกนี้จะสามารถสกัดการระบาดลงได้
ทั้งควบคุมได้ไม่ให้ขยายออกไป
และค้นพบยารักษา รวมทั้งวัคซีนป้องกัน
ซึ่งทุกวันนี้ เหมือนจีนคุมได้ดีขึ้น ไทยเราก็เหมือนว่ายังเอาอยู่
แต่หลายประเทศน่าเป็นห่วงมากขึ้น
ส่วนยารักษาที่วันก่อนไทยทำได้กับรายเดียว แต่ไม่ได้กับรายอื่น ๆ
เช่นเดียวกับวัคซีน ก็ยังไม่ได้ ได้แต่แค่เอาแอนติบอดี้มาฉีดเสริม ฯลฯ

จึงนอกจากต้องให้ความร่วมมือกันทั้งระบบแล้ว
ต้องกลับมาดูแลตนเองและครอบครัว
เพื่อไม่ให้สังคม ชุมชน จังหวัด ประเทศเรา ก้าวสู่การแพร่ระบาดระยะที่ ๓
คือแพร่กันเองในหมู่ชาวเรา มิได้รับมาจากต้นกำเนิดที่ประเทศจีน

ประเด็นที่สนใจกันมาก คือเรื่องหน้ากาก
สำหรับเรา ๆ น่าจะหน้ากากผ้าก็พอ เพื่อป้องกันการรับมาจากใครก็ไม่รู้
ที่มีเชื้อหรือไม่ ระยะไหนก็ไม่รู้
รวมทั้งเพื่อผู้อื่นก็มั่นใจ ว่าเราคนนี้ ก็ไม่มาปล่อยเชื้อให้เขาอยู่ไหม

โดยเฉพาะเมื่ออยู่ในที่ชุมนุมชน คนที่ไม่รู้จักกันมาก ๆ
หรือแม้รู็จักกันก็เถิด เพราะไม่รู้ว่าไปเจอะเจอและรับอะไรมาเมื่อไหร่ไหม ?

สำหรับผมนั้น ใช้ซ้ำได้ ซัก ผึ่งแดด ฯลฯ
แต่ระวังการจับถูกด้านนอก จนกว่าจะซัก ทำความสะอาดแล้ว ฯลฯ

และต้องระวังการจับต้อง ด้วยการล้างมือเรื่อย ๆ
ขณะเดียวกัน ก็ต้องระวังรักษาความสะอาดอาคาสถานที่ อุปกรณ์ต่าง ๆ
ที่อาจถูกหรือเปื้อนมาได้

เท่านี้ก่อนนะครับ
หวังว่าจะปลอดภัยทั้งส่วนตัว ครอบครัว ชุมชนบ้านเมือง
รวมทั้งประเทศไทยและโลกเรานี้นะครับ

๔ มีค.๖๓ ๒๒๐๘ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร