เพื่อแผ่นดินเกิด

#พญาไม้ต้นนี้ ผ่านอะไรหลายอย่างกว่าจะถึงมือผม
ดูท่าว่าอิดโรยมากเหลือเกินแล้ว
เมื่อวานซืนนี้ตั้งแต่เช้า จึงจัดการพยาบาลให้เขา
หวังว่าจะรอดปลอดภัย
และเติบใหญ่ #เป็นพญาไม้ในสวนธรรมรักษาปันตวัน ตลอดไป

ที่ #บ้านบวรรัตน์ กลางตลาดท่าวังนั้น
ผมปลูกพญาไม้ไว้แล้ว ๔ ต้นครับ
ต้นแรก ได้มา #จากเชียงรุ้ง เมื่อปี ๒๕๔๒
ถูกพืชอื่นคลุม จนโตยากมาก แต่เขาก็ยังทนมาก ไม่ยอมแพ้พ่าย

ต้นที่สอง ไป #อะตามิ_อิซู กับ อ. #ระพี_สาคริกและคุณแม่กัลยา
เมื่อกว่า ๑๐ ปีที่แล้ว
เห็นเขาใส่กระถางปลูกริมเรือนนอน แล้วเขายกให้ใส่กระเป๋า
หิ้วไปโตเดียว ฮอกไกโด แล้ววกลงมาเมืองนคร
โตเอา ๆ ที่ริมเรือนมัดไม้หมากปาล์ม
แม้ว่าใบจะฟ้องว่าทนแดดและอากาศบ้านเราไม่ค่อยได้

ต้นที่สาม คราวไป #ชวา_บาหลี
เพื่อดูความละม้ายทางประวัติศาสตร์เทียบไทย ทวารวดี ศรีวิชัย
เมื่อ ๕ ปีก่อน
เจอขายหน้า #สวนพฤกษศาสตร์บนยอดเขาสูง
ก็เลยอดพกใส่กระเป๋ามาปลูกตรงหน้าเรือนบวรรัตน์ไม่ได้
เจ้านี้ ดูวาจะถูกอากาศและพื้นที่ที่สุด
เพราะโตเอา ๆ จนล้ำหน้าเพื่อนที่ปลูกก่อนหน้า

แม้กระทั่ง #ต้นจากป่าเขาหลวง
ที่เจอคนใส่ระถางขายที่ตลาดนัดเสาร์อาทิตย์ที่คูขวาง เมื่อ ๓ - ๔ ปีที่แล้ว
เอามาปลูกก็ยังโตได้ไม่เท่าครับ

ส่วนต้นใหม่ในวันพืชมงคลปีนี้ที่รับมอบนั้น
ลองดูว่าหมอนี้จะพยาบาลรอดไหม ?
แล้วจะให้ไปเติบใหญ่ที่สวนธรรมรักษาปันตวันครับ

สำหรับว่า #พญาไม้_นี้คืออะไร ลองไปค้นกันเองนะครับ
เขาเป็นสนใบแบน สกุล #Podocarpus ดึกดำบรรพ์
ที่หลงเหลือรอดไม่สูญพันธุ์มาจากยุคโบราณ
พบที่ตามสันเขาของเทือกเขาหลวง นครศรีธรรมราช
เทือกบันทัด ตะนาวศรี ถนนธงชัย
ไล่ไปจนหิมาลัย เสฉวน ยูนนาน
และลงไปตลอดเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ดังที่พบที่สุมาตรา ชวา บาหลี รวมทั้งที่เวียดนามก็เคยพบเห็นครับ

คนไทยเราเรียกนี้ เพราะเขาโตใหญ่เป็นพญาอยู่ตามยอดสันเขา
ว่ากันว่า แต่ก่อนถือเป็นไม้มงคลยิ่ง
นิยมหามาแกะรูปพระเอาไว้ไหว้บูชาสักการะครับผม

๑๔ พค.๖๓ ๐๗๕๕ น.
บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร