เพื่อแผ่นดินเกิด

นายเฮ้าส่งข่าวนี้มาอย่างตื่นเต้นเช่นเดียวกับผม
ซึ่งเมื่อเกือบ ๒๐ ปีก่อน หลังอ่านพบบันทึกท่านอาจารย์พุทธทาสถึงถ้ำพระในเมืองจีน
แล้วบังเอิญอ่านหนังสือ อ.สุลักษณ์ ว่าไปไม่ถึงครบทั้ง ๔ ขาดแต่ไหมจิ๊ซาน

พอได้จังหวะ ผมก็เลยลางานตามประเพณีนิยมส่วนตัวคือ ปีนึงที่ทุ่มเททำงานหนัก
ขอพักยาว ๑๐ วัน ณ ที่ไหนสักแห่ง แบบไปคนเดียว
ครั้งนั้น เป็นการไปเมืองจีนครั้งแรก เริ่มที่ปักกิ่ง สนุกมาก ๆ 
ไปได้ครบทั้ง ๔ ถ้ำ
เฉพาะไหมจิ๊ซานนั้น แรกไปไม่สามารถไปได้แน่
แต่เดินเล่นที่สถานีรถไฟซีอาน อ่านเจอป้ายภาษาจีนว่ามีสถานีริมทางสามารถไปได้
ก็เลยทิ้งโรงแรม นอนรถไฟไปลงตอนตี่ ๔ แล้วนั่งรถแม่ค้าเข้าไปอยู่ในถ้ำลำพังทั้งวัน
ก่อนที่จะจับรถเย็นออกมารอรถไฟกลับไปใช้ห้องพักแรมที่ทิ้งไว้ ๒ คืนในซีอาน

แล้วบินยาวไปลุยทะเลทรายจนถึงโม่เกา
แถมลืมสมุดบันทึกและหนังสือ Lonely Planet คู่กายไว้กลางทะเลทราย
ต้องเที่ยวตามหาเกือบตาย ก่อนที่จะเจอและกลับมาปักกิ่งเพื่อต่อกลับไทย
รอดมาได้ถึงทุกวันนี้

แล้วจะคุยให้ฟังวันไหนไม่รู้
วันนี้ดูภาพและอ่านเรื่องนี้พลาง ๆ ก่อนนะครับ.

๑๒ ตค.๕๙