รอยลูกปัด

นี้ครับ ที่ว่าไว้ว่าลูกปัดบ้านเชียงนั้นไม่ธรรมดา ...

ในหนังสือ The HISTORY of BEADS : From 100,000 B.C. to the Present โดย Lois Sherr Dubin (2009,Revised and Expanded Edition, ABRAMS New York) ที่ถือเป็นคัมภีร์ลูกปัดโลกเล่มสำคัญ กล่าวในบทว่าด้วยลูกปัดเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ว่า “ ... แผ่นดินไทยที่อยู่ไกลจากจีนกับอินเดียทางทะเลนั้น มีความเป็นตัวของตัวเองจากหลักฐานการพบลูกปัดอย่างต่อเนื่องในการขุดค้นทางโบราณคดีตามแหล่งฝังศพในพื้นที่ที่ชี้บ่งถึงความสำคัญของลูกปัดในวัฒนธรรมของถิ่น นักโบราณคดีได้พบลูกปัดสำริดสมัยสำริดที่มีอายุระหว่าง ๑,๐๐๐ ปีก่อนพุทธศักราช – สมัยเริ่มพุทธศักราช พบว่าลูกปัดหิน ไม่ว่าจะเป็นหินคาร์นีเลียน อะเกต โกเมน อมิทิสต์ เป็นที่นิยมมาตั้งแต่สมัยแรกเริ่มจนกระทั่งพุทธศตวรษที่ ๑๗ โดยที่น่าสนใจเป็นพิเศษคือลูกปัดหินแบบหลอดที่นิยมเรียกกันว่า “ลูกปัดวิเศษ-Magic beads” และพบมากอย่างกว้างขวางทั่วอาณาบริเวณ กำหนดอายุได้ลึกถึงประมาณ ๓,๐๐๐ ปีก่อนพุทธศักราช ก็มีการทำเป็นลูกปัดหลอดแก้วด้วย โดยระบุด้วยว่าลูกปัดแก้วพบที่บ้านเชียงร่วมกับเครื่องปั้นต่าง ๆ และเครื่องมือเหล็กที่พบและมีอายุก่อนพุทธศักราชประมาณ ๓๐๐ ปี โดยพบลูกปัดแก้วสีเหลืองทึบแสงจำนวนมากปนกับลูกปัดแก้วสีฟ้าและเหลืองที่โปร่งแสงซึ่งยังไม่เป็นที่ชัดเจนว่าเป็นของที่ทำขึ้นในถิ่นหรือนำเข้ามาจากถิ่นอื่น โดยที่มีการสันนิษฐานว่าผู้คนในถิ่นหรือที่มาจากอินเดียอาจเป็นผู้ผลิตขึ้นในถิ่น ขณะที่มีหลักฐานเช่นกันว่าลูกปัดบางชนิดนำเข้ามาจากอินเดีย แต่ก็มีหลายหลักฐานที่ชี้ว่าในพื้นที่ก็มีการผลิตลูกปัดหินแล้ว เช่นกันกับลูกปัดหินอะเกตและคาร์เนเลียนแบบเขียนลาย (etched agate and carnelian beads) ซึ่งมีการพบมากมายในแผ่นดินไทยยิ่งกว่าที่พบในอินเดีย ก็นำมาสู่ข้อสันนิษฐานได้ว่าในแผ่นดินไทยอาจเป็นอีกแหล่งการผลิตด้วยก็ได้ โดยในแผนภูมิแสดงประวัติลูกปัดโลก (A Timeline of Bead History) ท้ายเล่ม ได้เลือกใช้ภาพลูกปัดแก้วบ้านเชียงเป็นตัวแทนสำคัญของลูกปัดในดินแดนเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในช่วงเวลาพุทธศตวรรษที่ ๓ - ๔

ส่วนว่าสรุปอย่างไร รออ่านในเมืองโบราณเล่มหน้านะครับผม

๘ มค.๖๔ ๐๕๓๔ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร

ขอบคุณรูปท้ายจาก ครับผม