รอยลูกปัด

พอดีเพิ่งได้ภาพดี ๆ ที่มีคนช่วยถ่ายให้

ประกอบกับหลายฝ่ายใครได้เห็นภาพชัด ๆ ให้ถึงเนื้อ

รวมทั้งหลายท่านก็ส่งภาพที่ว่ากันว่าคือสุริยเทพมาให้ได้เห็น

ขออนุญาตส่งนี้มาเพื่อได้ดูทั้งหน้าและเนื้อกันเอาเองนะครับ

ว่าถ้าเข้าพวก เก่าแก่และอายุถึง ก็ประมาณนี้

โดยที่ทำด้วยแก้ว อายุร่วม ๒,๐๐๐ ปี

แถมทำขนาดเล็กมากประมาณกระดุมเสื้อไม่เกิน ๑ ซม.

เท่าที่เขาศึกษากันมาก็พบประมาณนี้

ตามที่ เอารูปที่รวบรวมกันไว้ได้มาลงให้ได้ดูกันในหนังสือนะครับ

ระวังกันหน่อยนะครับ เจ็บกันมามากมายหลายคนแล้ว ... เฉพาะที่ผมรับรู้

ตะกี้แม่ เธอถามมาว่า ...

ตรงกลางที่ออกสีชมพูแดงนั่นเป็นหินทรายหรือเป็นอะไรคะคุณหมอ

หมอ Bunchar Pongpanich นี้ ก็เลยตอบไปตามนี้ครับผม ...

ทั้งหมดนี้เป็นแก้วหลอม น่าจะมี ๔ สี เหลือง ดำ แดง เขียว เอามาปั้นเป็นแป้นหน้าคนขนาดเท่ากำปั้นแล้วดึงยืดอย่างตังเมให้เป็นหลอดเล็กลงเท่ากระดุม แก้วไม่ขาด ใบหน้าก็จะยังเต็มหน้าแต่บิดเบี้ยวไปบ้างตามแต่จังหวะแรงดึง แล้วตัดเป็นแว่น ๆ อย่างแผ่นอ้อยขวั้นแบน ๆ จากนั้นก็เอาเหล็กเสียบเป็นรูด้านข้างขณะแก้วยังไม่เย็น ก็ได้ออกมาเป็นลูกปัดหน้าคนอย่างนี้ครับผม นับเป็น นาโนเทคนิคที่ทำกันมาแต่ ๒ พันปีโน้นด้วยมือเปล่าตาเปล่า ตานี้แก้วแต่ละสีทั้ง ๔ สี ส่นผสมแก้วและสารให้สีต่างกัน ผ่านกาลผ่านเวลาอยู่ในดินที่มีสารพัดน้ำมาแช่มาล้าง มันก็ร่อนลงไปตามแต่ละเนื้อ กรณีนี้ดูว่าเหลืองแก่งสุด เขียวรองลงมา ดำกำลังกร่อนมาก แดงไปมากแต่เพื่อน ฯลฯ ประมาณนั้นครับผม

๑๐ มค.๖๓ ๑๖๑๓ น.

บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร