รอยลูกปัด

เริ่มจากอาคารหลักด้านหน้าสุด 
ระบุว่าที่นี่ ล้นเกล้า ร.๖ เสด็จแล้ว เมื่อ ๑๐๗ ปีก่อน
มีการศึกษาค้นคว้า พบสิ่งของสำคัญ ไม่น้อย
จนสรุปว่านี้คือต้นทางของเส้นทางคาบสมุทรไทยแต่ครั้งโบราณบนเส้นทางสายไหมทะเล สมัยศรีวิชัยโน่น
จนมีข้อสันนิษฐานว่า ตะโกลา โบราณ
อาจจะอยู่ที่นี่ หรือ คลองท่อม ฯลฯ
เสียดายแต่ดูต่อในอาคารหลังที่ ๓ ไม่ได้เพราะปิดตาย ได้แต่ถ่ายภาพผ่านบานกระจกย่างที่เห็น

ส่วนโบราณสถานนั้น มีรอยขุดตรวจแนวกำแพงก่ออิฐที่ตะไคร่ขึ้นเขียวสวย ส่วนที่ฐานสิ่งก่อสร้างซึ่งเหลือเพียงอิฐใหม่ที่เอามาเรียงทำรูปไว้เท่านั้น งั้น ๆ ในขณะที่ทุกคนสนใจกว่า คือ เศษกระเบื้องเคลือบจากจีนสมัยซุ่งและบัสราจากเปอร์เซีย กับเศษภาชนะแก้วโรมันที่มาจากเมดิเตอเรเนียนหลายชื้น/สี

สุดท้ายที่ปลายเขต มีบ่อกุ้งร้างที่ว่ากันว่าเวลาลงไปเดินในท้อง มักจะเจอของดีเสมอ ๆ

สำหรับผม สรุปเองว่า ที่นี่ มิน่าใช่ "ตะโกลา" ตามข้อสันนิษฐานที่ว่า น่าจะกร่อนมาเป็น "ตะกั่วป่า" ณ ขณะนี้ เพราะตะโกลาของจริงต้องเก่าไปถึงต้นคริสตกาล แต่สิ่ต่าง ๆ ที่พบที่นี่ ล่ามาถึง คศต.ที่ ๗-๙ แล้ว โดยเมื่อขณะนั้น ที่น่าน่าจะเป็นปากทางหนึ่งของการเข้าสู่แม่น้ำตะกั่วป่าที่ถือเป็นต้นทางข้ามคาบสมุทรสู่อ่าวบ้านดอน-ควนพุนพิน-เขาศรีวิชัย-พุมเรียง-แหลมโพธิ์ เพื่อไปต่อทางตะวันออกออกไป ส่วนตะโกลาอยู่ที่ไหนนั้น เอาไว้โอกาสหน้านะครับ.

๒๕ สค.๕๙