การพระศาสนา
- Details
- Written by Super User
- Category: งานศาสนา
- Published: 14 May 2023
- Hits: 346
เล่าไว้ ... #ฝากไปให้ประชา ... #มือจดหมายเหตุพุทธทาสคนแรก_ๆ
กับ #ชีวันตาภิบาลกับสวนโมกข์กรุงเทพ
TellToPracha ... #TheFirstBuddhadasaArchivist & #LifeLastCareWithBIA
(bunchar.com การพระศาสนา 20230513_3)
เมื่อสาย ๆ ของวันนี้ ผมได้รับข้อความจากพี่ #สันติสุข_โสภณสิริ
และนายหนุ่ย Sombat Tharak บอกว่าพี่ประชาผ่านภพแล้ว
พี่สันติสุขบอกว่า ขอบคุณพวกเราที่ หอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญโญ - สวนโมกข์กรุงเทพ ทุกคนมาก ๆ
เพราะ " ... เมื่อวานนี้ ประชาได้นอนฟังที่พวกเราเล่ากันตลอดรายการ
มีการยิ้มรับเป็นระยะ ๆ จนเมื่อเช้าท่านไพศาลได้โทรไปทักทาย จากนั้นไม่นาน ก็จากไปโดยสงบ ... "
พี่สันติสุขและอีกหลาย ๆ คนบอกมาว่า
นับเป็น #อีกนิมิตหมุดหมายสำคัญของการจัดการเรื่องของชีวิต
ที่พวกเราได้ทำกันขึ้นทันกาลอย่างพอดิบพอดี
ผมได้โทรเรียน อ.หมอประเวศ ว่าที่เราจัดกันวานนี้และมีอาจารย์ด้วยนั้น
" ... พี่ประชาได้ฟังตลอดเลยครับ มียิ้มอิ่มใจรับเป็นระยะ ๆ ด้วย ... "
" ... ดีเลยนะบัญชา ที่เราทำการอย่างนี้กันออกมาได้
ผมขอเสนอให้เรียกกิจกรรมเชิงพิธีกรรมการดูแลและส่งมิตรระยะสุดท้ายอย่างนี้
ว่า #ชีวันตาภิบาล อันตะ มาจากคำว่าที่สุด ตามที่ทรงแสดงในปฐมเทศนา
นี้เป็นการดูแลชีวิตขั้นสุดท้ายที่น่านิยมมากและส่งเสริมให้ทำกันมาก ๆ
แถมเริ่มขึ้นที่สวนโมกข์ด้วย ยิ่งมีความหมายมาก
อย่างที่พวกเราทำกัน มี #การอธิษฐานสวดมนต์ส่งพลังใจให้กัน
แล้ว #พูดคุยเล่าเรื่องคุณูปการณ์ของชีวิตของผู้นั้น
พร้อมกับ #สนทนาหารือถึงการสานต่อขยายผลงานกันให้ต่อเนื่องอีก
กิจกรรมนี้น่าจะส่งเสริมสนับสนุนให้ทำกันให้มาก
ฝากชื่อนี้ไว้กับสวนโมกข์กรุงเทพด้วยเลยนะ ... "
วานนี้ อ.หมอประเวศ กล่าวถึงพี่ประชาในสองมิติ ไม่ว่าจะอยู่หรือว่าจะไป
คือชีวิตที่มีค่าในงานศาสนา กับงานสร้างสังคมลดเหลื่อมล้ำ
พี่สันติสุข ที่เป็นเพื่อนเรียนมาแต่มัธยม เล่าถึงที่พี่ทำมาสารพัด
เน้นที่การพระศาสนาและท่านอาจารย์พุทธทาสและสวนโมกข์
ท่านไพศาล ว่ายาวมาก แบบควรไปตามฟังย้อนหลังกันหลายครั้ง
แต่ส่งท้ายว่าพี่ประชายังมีอะไรอีกหลายยังทำไม่เสร็จ อย่างเพิ่งไป
อาจารย์อรศรีมาแบบตรง ๆ ว่า ตอนนี้ขอให้สบายใจและเมื่อจะไป ก็ไปได้เลย
โดยพี่ประชามีอนุสาวรีย์ไว้ให้พวกเราแล้ว คือ #เล่าไว้เมื่อวัยสนธยา
ส่วนท่านอาจารย์สุลักษณ์ เขียนส่งมาให้ Prasit Vitayasamrit อ่าน ๔ หน้า
ไว้ตามไปหาอ่านหรือฟังย้อนหลังกันเองครับ
สำหรับผมนั้น ทั้งที่เล่าไปเมื่อวานอย่างกระชับสั้น
เพราะตัวผมนั้นไม่ได้ใกล้ชิดกับพี่ประชาเท่าทุกท่าน
แต่ที่เข้ามาสัมพันธ์และเจ้ากี้เจ้าการจนจัดนี้เมื่อวานนี้นั้น
ด้วยผมรู้จักชื่อ Pracha Hutanuwatr นี้ และติดตามงานมานานมาก
ตั้งแต่ยังเรียนอยู่ มช.โน้น
จนจบ มช.มาเป็นหมอ ก็ยังเข้าไปหามูลนิธิโกมลคีมทอง เพื่อขอร่วมแนวงาน
จากนั้นมาเจออีกครั้งตอนผมมา #บวชที่สวนโมกข์ เมื่อปี ๒๕๒๗
เห็น #พระประชา_ปสฺนธมฺโม วนเวียนเข้าออกกุฏิท่านอาจารย์เสมอ ๆ
แต่ไม่ค่อย/เคยได้สนทนาวิสาสะอะไรด้วย ด้วยเจียมจนเสมอมาว่าเรานี้ไม่เท่าไหน
จนได้อ่านผลงาน #เล่าไว้เมื่อวัยสนธยา ซึ่งถือเป็นหนึ่งในสุดยอดงานเลยครับ
โดยมีจังหวะหนึ่ง ที่อาจารย์อรศรี ให้ช่วยทำหนังสือภาพ ๖๐ ปีสวนโมกข์เมื่อปี ๒๕๓๕
จึงได้มีโอกาสเข้าไปค้นคว้า #ในกุฏิท่านอาจารย์พุทธทาส
แล้วพบว่ามีการจัดระบบเอกสารของท่านอาจารย์พุทธทาสไว้อย่างดีเยี่ยม
ถามท่านอาจารย์พุทธทาส และอาจารย์โพธิ์ ได้ความว่า
" ... #คุณประชาเป็นคนจัดไว้ ... "
โดยในครั้งนั้น ได้กราบเรียนท่านอาจารย์ว่า งานระดับนี้ของท่านอาจารย์
" ... ต้องทำเป็นจดหมายเหตุขอรับ ... "
" ... ก็เห็นว่าอย่างนั้น แต่ไม่รู้ว่าใครจะทำ ... " ท่านเอ่ยตอบ
จากนั้นได้คุยกับ #ท่านสันติกโร ก็บอกทำนองเดียวกันว่า
" ... อาตมาก็เห็นอย่างนั้น ได้ยกร่างโครงการไว้ด้วย ... "
โดยผมเอง ก็กลับมายกร่างเป็น #แนวงานการจดหมายเหตุท่านอาจารย์ เช่นกัน
ครั้นปี ๓๖ เมื่อท่านอาจารย์สิ้น รัฐบาลถามว่าจะทำอะไรบ้าง
ท่านอาจารย์โพธิ์ กับคุณเมตตา
ให้ผมรีบส่งร่างการจดหมายเหตุท่านอาจารย์ ไปเพื่อรัฐบาลพิจารณา
แต่ต่อมา ท่านอาจารย์โพธิ์บอกว่า อย่าไปเอางบประมาณราชการมาเลย
จึงระงับพักไว้แต่นั้น
จนกระทั่ง #วาระ_๑๐๐_ปี_ชาตกาลท่านอาจารย์ ปี ๒๕๔๙
#อาจารย์สุลักษณ์ ทักมาถึงผมว่า #ควรเสนอยูเนสโกเรื่องบุคคลสำคัญของโลก
ผมหารือกันแล้ว กะว่าจะขอมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์เป็นผู้เสนอ
แต่พบว่าพวกเรานี้ไม่ถนัด จึงโทรเรียนขอ อ.สุลักษณ์ ที่ถนัดสันทันทำเถิด
ท่านจึงให้ #มูลนิธิเสฐียรโกเศศ_นาคะประทีป เป็นหน่วยเสนอ จนเกิดผล
จังหวะนั้น ท่านอาจารย์โพธิ์ กับคุณเมตตา เรียกผมไปหา
เห็นว่าลาออกจากวลัยลักษณ์แล้ว ให้มาทำการจดหมายเหตุท่านอาจารย์ด้วย
ผมก็เลยรับหน้าที่นี้มาแต่นั้น โดยรับรู้และตระหนักเสมอมาว่า
#คนแรกคนหนึ่งที่เข้าถึงจะทำจดหมายเหตุท่านอาจารย์ ออกมาได้อย่างวิเศษสุด
คือพี่ Pracha Hutanuwatr คนนี้
ไม่ว่าจะ #อนุทินปฏิบัติธรรม #เล่าไว้เมื่อวัยสนธยา
และล่าสุดเมื่อ ๒ ปีที่แล้ว ยังทำ #เล่าไว้เมื่อวัยสนธยาสำหรับหนุ่มสาว ออกมาอีก
กล่าวคือคุณสมบัติสำคัญของงานจดหมายเหตุคือ #การเห็นคุณค่า
แล้ว #ทำการถนอมรักษา
พร้อมกับการ #นำออกมาเผยแผ่ให้ผู้คนได้ร่วมรู้แล้วเอาไปใช้เกิดประโยชน์
ไม่ใช่เพียงเอาไปเก็บไว้ ฯลฯ
อันที่จริงแล้วพี่ประชากับผมนั้นมีเหล่ ๆ กันอยู่ เท่าที่รู้
เนื่องจากจริต วิถีคิดและแนวการขับเคลื่อนเหมือนจะคนละแนวกัน
แบบว่า ผมนี้ออกจะหน่อมแน้ม ไม่ได้ห้าวหาญอย่างพี่เขา
แต่พี่ประชาต้องการอะไรในคลังจดหมายเหตุท่านอาจารย์
พวกเราทำให้พี่ประชาทุกอย่างอย่างเต็มที่เสมอมา
แต่ที่สำคัญที่สุดคือ เมื่อพวกเราบอกพี่ประชาว่า
" ... #ต้นฉบับอนุทินปฏิบัติธรรม ของท่านอาจารย์ ที่พี่เอาออกไปตีพิมพ์นั้น
เราไม่พบอยู่ในคลังของหอฯ ที่รับมาจากสวนโมกข์นะครับ !!! ... "
พี่ประชาไม่รั้งรอที่จะกลับไปสืบค้นว่าหายไปอยู่เสียที่ไหน
เพราะพี่ประชายืนยันว่า " ... ฝากส่งคืนไปนานมากแล้ว ... "
จนในที่สุดเราก็ค้นพบตกค้างอยู่ในอีกคลังหนึ่ง และได้นำมารวบรวมไว้เป็นที่เรียบร้อย
อีกอย่างหนึ่ง #ต้นฉบับเล่าไว้เมื่อวัยสนธยา
ที่ผมทราบว่าพี่ประชาทำร่วมกับอาจารย์อรศรี ที่เป็นเสมือน บก.ตัวจริง
พี่ประชาเป็นผู้สัมภาษณ์ส่งมาให้อาจารย์อรศรีทำบรรณาธิการกิจ
คือสัมภาษณ์สอบถามท่านอาจารย์ตามหัวข้อที่อาจารย์อรศรีจัดให้
แล้วส่งแถบบันทึกเสียงกลับไปที่มูลนิธิโกมลเพื่อถอดเทปและ ฯลฯ
เชื่อไหมครับว่าขณะนี้ต้นฉบับทั้งหมด คือ เสียงและ ฯลฯ
ได้รับมอบจาก #มูลนิธิโกมลคีมทอง มาเก็บรักษาไว้เป็นที่เรียบร้อยทั้งหมดแล้ว
เรียกว่า หากจะทำ #เล่าไว้เมื่อวัยสนธยาฉบับเสียง ก็ทำกันได้เลย
แถมยังจะได้เรียนรู้อีกหลายข้อมูลที่มิได้ตีพิมพ์ในหนังสืออีกด้วย
วานนี้ อาจารย์อรศรีบอกว่า " ... มีหลายคำตอบที่ท่านอาจารย์พุทธทาส
ขอไว้ว่าอย่าเพิ่งเปิดเผยตีพิมพ์ จนกว่าท่านจะสิ้นแล้ว ... "
ผมส่งท้ายบอกพี่ประชาว่า
" พี่ไม่ต้องห่วงอะไรแล้ว งานท่านอาจารย์ทางนี้
พวกเรารักษาและสานต่อกันอย่างดีที่สุดแล้ว
ถ้าพี่จะไป ไปได้ให้สบายเลยนะครับ ... "
นี้ ๓๐ ปีแล้วที่ท่านอาจารย์สิ้น
เช้านี้ พี่ประชาก็ไปแล้ว
เมื่อวานนี้ ผมบอกอาจารย์อรศรีว่า มาคิดทำกันอีกครั้งไหม ?
ใครสนใจร่วมด้วยช่วยกันงานนี้ มีไหมครับผม ?
สำหรับการจัดกิจกรรม เล่าไว้ ... ฝากไปให้ประชา เมื่อบ่ายวานนี้นั้น
ผมเองก็ไม่ได้ทำอะไรครับ
เริ่มจากพี่จ๋า Sanitsuda Ekachai ส่งข้อความมาบอกว่า
" ... หมอรู้ไหมว่าพี่ประชาป่วยหนัก เห็นมีการชวนกันช่วยในกลุ่ม ... "
ผมก็เลยถามไปที่กระรอก Weerapong Kriengsinyos แห่งมูลนิธิโกมลว่าอย่างไรแน่
ต่อมาได้ความจากพี่สันติสุข บอกว่าพี่ประชาไม่รู้เรื่องนี้ ได้ขอให้ระงับแล้ว
เพราะพี่ประชามีกงสีพี่น้องดูแลกันอยู่แล้ว
เงินที่มีคนมอบมา จะเอาไว้ใช้ช่วยคนอื่นที่ลำบาก
จากนั้นก็เริ่มได้ข้อมูลตาม ๆ มาว่า พี่ประชาป่วยเป็นมะเร็งในระบบทางเดินอาหาร
ผ่านการรักษา ผ่าตัด คีโม ฯลฯ มาเป็นระยะ ๆ
และรอบนี้ เกิดการแพร่กระจายและพี่ประชาเลือกการรักษาแบบประคับประคอง
กับมีภาวะติดเชื้ออักเสบมากที่ภายในช่องท้องจนแทบจะผ่านภพไปแล้วหนหนึ่ง
ผมจึงเอะใจว่า #ระดับกับพี่ประชา พวกเราน่าคิดทำอะไรสักอย่างกันก่อนไหม
ไม่ต้องรอส่งกันด้วยญาณวิถีที่ไม่อาจจะรู้ได้
ก็เลยถามไปที่พี่สันติสุขที่ถือว่าเป็นเกลอ
จากนั้นก็เกิดการนัดหมายได้ภายใน ๖ วัน คือเมื่อวานนี้
ที่ทราบมาจากข้างเตียงว่าพี่ประชาได้นอนฟังตลอดรายการ
สวัสดีครับพี่ประชา
พรุ่งนี้ผมต้องลงไปเลือกตั้งที่เมืองนคร
แล้วน่าจะขึ้นมาทันไปร่วมส่งพี่ที่วัดทองนพคุณสักคืนครับ
ส่วนวันเผาที่นครปฐม ผมก็ไม่น่าได้ไป
เพราะที่สวนโมกข์มีงาน ๑๒ ปีกันพอดีครับ ถ้าไง พี่แวะมานะครับ
๑๓ พฤษภา ๖๖ ๑๖๕๕ น.
บ้านท่าวัง สะพานควาย กทม.
