การพระศาสนา

น้อง ๆ เขาสั่งไว้ตั้งหลายวันแล้ว
ว่าช่วยตอบตัวเองกันหน่อย...ว่า
๑. รู้จักท่านพุทธทาสได้อย่างไร เมื่อไหร่
๒. ถ้านึกถึงคำสอนของท่านพุทธทาส จะนึกถึงอะไร เอาไปใช้ในชีวิตประจำวันอย่างไร

๑) จำไม่ได้แน่ แต่ที่ย้อนความเท่าที่จดจำได้ เพื่อนคนหนึ่ง ชื่อธีระ ทองสง เป็นคนชวนอ่านหนังสือของท่านที่ชมรมพุทธศาสตร์และประเพณี มช.แล้วผมนอกจากไม่โดนแล้วยังไม่รู้เรื่อง แถมรู้สึกว่าซึมกะทือจัง พอจบออกมาทำงานแล้วรู้ตัวว่า "ไม่สุข" เพื่อนร่วมงานอีกคน ชื่อเดโช กำลังเกื้อ บอกว่าหมอต้องอ่านงานท่านพุทธทาส ถึงขนาดพาไปนอนที่สวนโมกข์ ก็งั้น ๆ ฟังท่านไม่เข้าใจ อ่านก็ไม่ได้เรื่อง สุดท้ายถูกยุส่งให้บวชเสียที่นั่น กะว่าหากเดือนนึงยังไม่ได้เรื่อง ก็จะย้ายไปหาให้เจอที่หนองป่าพง หรือไม่ก็บ้านตาดโน่นเลย หากไม่ได้อีก เลิกถือพุทธไปหาศาสนาอื่นเสียเลย

๒) เยอะแยะไปหมดจนเรียกใช้ไม่ทัน หากเอาที่หยิบใช้ง่าย ๆ และประจำ ๆ ก็มี ๓ applcation คือ

หนึ่งก็ อิทัปปัจจยตาปฏิจจสมุปบาท ที่ตอนบวชนั้น บอกได้แต่ว่า นี่ ๆ สุดยอดเลยแล้วพระพุทธเจ้าของเรา ขอบพระคุณ อ.พุทธทาสมาก ๆ ที่กรุณาช่วยทำให้เราเข้าใจได้ ไม่งั้นไม่รู้ไปไหนแล้ว

สอง ธรรม ๙ ตา ที่ท่านนำมาขมวดให้ใหม่ เป็น ๓ ชุด ตั้งแต่หลักจนถึงแนวเอาไปใช้ประจำใจในชีวิตประจำวัน ตั้งแต่ อนิจจตา ทุกขตา อนัตตตา ที่เป็นลักษณะสามัญของทุกสิ่งอย่าง อิทัปปัจจยตา ธัมมัฏฐิตตา ธัมมนิยามตา ที่เป็นกฎแห่งธรรมดา ที่ไม่มีทางเป็นอย่างอื่นไปได้ และ สุญญตา ตถตา อตัมมยตา คือความจริงแท้ว่าว่างเปล่า เป็นอย่างนั้น อย่าไปยึดเอาถือเอา เท่านั้นเอง

สาม ตอนลาสึก ท่านบอกว่าคนสึกนะแน่กว่าคนไม่สึก เพราะนอกวัดนั้นยุ่งและยากกว่ามาก หากยังไงก็ให้เรียกใช้ ธรรมะ ๔ เกลอ เสมอ ๆ มี สติ ปัญญา สัมปชัยญะ แล้วก็ สมาธิ จำง่ายแต่ใช้ไม่ง่ายเท่าจำครับ ผมใช้ของผมอย่างนี้ว่า สติ-ระลึกตัวไว้ให้ได้เสมอ ๆ แล้วรีบดึงปัญญา-ความรู้แท้ที่ถูกถ้วนต่อขณะนั้น ๆ มาให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะได้ และให้กลายเป็นสัมปชัญญะ-คืออยู่กับเนื้อกับตัว ไม่ไปอยู่ในตำรา คาถา หนังสือหรือบนหิ้งที่ตรงไหน โดยใช้สมาธิ-ความตั้งมั่นเป็นตัวผูกมันเข้าไว้กับตัวกับตนให้มากขึ้น ๆ เรื่อย ๆ ไปตามลำดับ ๆ จนกว่าจะสมบูรณ์พร้อมโน่น

ผมส่งการบ้านแล้วนะครับน้องพี่
ไม่รู้ว่าท่านอาจารย์และผู้รู้อื่น ๆ จะว่าเอาอีกไหม ?

๑๕ เมย.๖๐