การพระศาสนา

"ชีวิตแห่งการเวียนว่ายไปในวัฏฏสงสาร คือชีวิตแห่งการต่อสู้เพื่อชนะสิ่งที่ไม่ชอบใจและได้สิ่งที่ชอบใจซ้ำแล้วซ้ำอีกจนไม่ทราบได้ว่ากี่อสงไขยครั้ง ดุจคนยืนย่ำเท้าอยู่ที่เดียวนั่นเอง ชีวิตนี้เป็นสิ่งที่เนื่องเป็นสายเดียวกันตลอดทุกชาติที่ยังเวียนว่ายอยู่ ตัวอำนาจตัณหาที่ทะเยอทะยานต่อการเกิดเพื่อให้มีให้เป็นอยู่เสมอ"

"แม้กระนั้น ปรากฏการณ์ของชีวิตก็มีขึ้นห่างกันเป็นระยะ ๆ และน้อย ๆ เหมือนทุ่นสถานีโทรเลขใต้มหาสมุทร ส่วนที่จมมืดมิดมีมากกว่ามาก เราจึงรู้จักชีวิตแห่งสงสารจักรของเราน้อยเกินไป เกินกว่าที่เราจะดำเนินชีวิตอันเต็มไปด้วยการต่อสู้ให้ราบรื่นได้จริง ๆ มิหนำซ้ำ การที่เราตื่นขึ้นมาครั้งหนึ่ง ๆ ก็เป็นเพียงการตื่นภายในเขตที่ข้าศึกเป็นฝ่ายได้เปรียบเรา คอยที่พร้อมอยู่ ดุจเราถูกจับผูกตาแล้วนำไปปล่อยในที่ซึ่งพวกเขาได้ซุ่มซ่อนอยู่ เพื่อทำความหลงเข้าใจผิดให้แก่เราอย่างพร้อมเพรียงแล้ว ... ข้าศึกของเราคืออวิชชา เหตุนั้นชีวิตของเราจึงคือห่วงลูกโซ่ซึ่งเต็มไปด้วยการต่อสู้ชนิดที่จะเอาชนะได้แสนยาก บางอย่างเราไม่รู้สึกตัวด้วยซ้ำไปว่าเป็นการต่อสู้ ทั้งที่ความเป็นจริงในขณะนั้นเรากำลังต่อสู้อยู่"

การปฏิบัติธรรม โดย พุทธทาสภิกขุ น.๑๑

ภาพพระบรมธาตะเจดีย์นครศรีธรรมราชและมณฑปพระพุทธบาทจำลอง เมื่อคืนวิสาขบูชา ๒๐ พค.๕๙