การพระศาสนา

ทั้ง ๆ ที่เราจองห้องประชุม รร.ไว้ แต่สุดท้าย ทุกคนก็ย้ายมาสุมหัวกันในห้องคอนโดชมวิวตรงริมทะเล ใช้ทุกพื้นที่ รวมทั้งห้องนอนด้วย อบอุ่นกันมากตั้งแต่ทุ่มตรงจนถึง ๒ ทุ่ม โดยตอนท้ายทั้งเต่าและอุ้ยเที่ยวเวียนแซวแต่ละกลุ่มจนวุ่นวายไปหมด

จากนั้นถึงตอนสรุปเสนอของแต่ละกลุ่ม ๆ ละ ๕ นาที ที่เริ่มด้วยกลุ่มแรก เพลินธรรมตามบันได ใช้เวลาออกแขกครบ ๕ นาทีโดยไม่ทันเข้าเรื่อง จากนั้งกลุ่มอื่น ๆ ก็ช่วยกันประหยัดเวลาแบบเนื้อหาเหลือเชื่อ ลีลาก็ไม่ธรรมดา บากลุ่มจบได้ใน ๓ นาที เหลือเวลาให้กลุ่มตามบันได้ได้ต่อตอนท้ายจนจบ หลายคนบอกว่า "หนุก มันส์ แถมเต็มไปด้วยเนื้อหาสาระ" ผมว่า "นี่เรานำชมได้ครบหอภายใน ๔๐ นาทีเลยนะนี่"

กลุ่มเพลินธรรมตามบันได

กลุ่มโถงโอวาทปาฎิโมกข์

กลุ่มสวนปฏิจจสมุปบาท

ทั้งหมดนี้ไม่ใช่เพราะอะไรหรอก จะออกไปเดินตลาดจักจั่นกันด้วย ก็ท่านอาจารย์พุทธทาสบอกไว้ว่า ทำอะไรก็ให้สนุกไงครับ ลองอ่านที่ท่านอาจารย์สอนไว้ใน "การช่วยผู้อื่นให้มีธรรมะ" เมื่อปี ๒๕๒๕ และหัวหน้าอุ้ยเอามาติว ในหน้า ๕๐ ดูซิครับ

"ขอให้ผู้ที่สนใจจะเผยแผ่ธรรมะ จะตั้งสมาคมธรรมะ จะตั้งหมู่บ้านธรรมะ ... จงพิจารณาถึงหลักเหล่านี้เถิด พิจารณาให้เห็นลู่ทางที่จะดึงคนมาสู่ธรรมะ ปฏิบัติธรรมะ ทำให้เขามองเห็นประโยชน์อย่างยิ่งของธรรมะ จะดับทุกข์ส่วนตัวก็ได้ ให้มีความสามารถในการทำหน้าที่ทุกอย่างทุกประการก็ได้ จะช่วยกันสร้างสังคมหมู่คณะที่มีความสงบสุขก็ได้ แล้วที่ดีกว่านั้น จะได้สนุกในการมีธรรมะ ร่วมกันไปในการศึกษา ในการปฏิบัติ ในการรับผลของการปฏิบัติ อย่างสนุกสนาน เป็นหมู่คณะที่สนุกอยู่ด้วยธรรมะก็ได้ พูดให้ชัดเจนอย่างนี้"

จำไม่ได้ว่าใคร เอ่ยกับผมที่ตลาดจักจั่นว่า เวทียังกะที่สวนโมกข์กรุงเทพ !!!

กรุณาดูกันเอาเองนะครับ ใครเป็นใคร 
และ อะไรเป็นอะไร

๑๓ มิย.๕๙