การพระศาสนา

เมื่อวานนี้ที่น้ำนองพระนคร
พวกเราหมู่หนึ่ง มีนัดกันที่วัดญาณเวศกวัน ข้าง ๆ พุทธมณฑล นครปฐม
นำโดยท่านอาจารย์พระครูฯ รองเจ้าอาวาสวัดและคณะ
นำโดยคณะโยมอุปัฏฐากที่สนองงานวัดสืบมาตั้งแต่ต้น
ผสมกับพวกเราอีก ๓ คณะ ที่ปวารณาว่าหากมีสิ่งใด จะขอรับใช้
จาก ชมรมปฏิบัติธรรมชาวธนาคารแห่งประเทศไทย 
ธรรมสภา และ สวนโมกข์กรุงเทพ ภายใต้โครงการวัดบันดาลใจกับอีกหลากหลายฝ่าย

เมื่อวานนี้ มีการทบทวนกันว่า แต่เดิมนั้น ไม่ว่าครั้งไหน ๆ 
วัดนั้นโยมเป็นคนเอาธุระนานากิจการ 
พระท่านรับนิมนต์มาสอนแนะนำ "ปริยัติและปฏิบัติ"
แต่ไป ๆ มา ๆ โยมค่อย ๆ ปล่อยให้เป็นธุระพระ 
แล้วคาดหวังสารพัดจากพระ 
ทั้ง ๆ ที่ท่านนั้นมาบวชเรียนเพื่อ "ปริยัติและปฏิบัติ"
และแท้ที่จริง เราก็คาดหวัง "ปริยัติและปฏิบัติ" จากพระท่านทั้งนั้น

ถึงทุกวันนี้ เป็นอย่างไรแล้วเล่า ?

พระท่านนั้นมีทั้งพระธรรมพระวินัย 
พระราชบัญญิติ กฎบัตรกฎหมาย บรรทัดฐาน หลายประการ 
แถมความคาดหวังอีกสารพัดของชาวพุทธไทยที่มีมากมายหลายแนวนัก
โดยพวกเรา ๒ พุทธบริษัท อุบาสิกา อุบาสก ฆราวาสทั้งหลาย
ก็ได้แต่คาดหวังอย่างนั้นอย่างนี้
ขณะที่ตัวเองก็หลีกออกมาทำสารพัดอยู่นอกวัด 
พัฒนาเรื่องโลกียะกันไปถึงไหน ๆ
รวมทั้งเชิงชั้นการบริหารจัดการ ดูแต่ในสถาบันการศึกษา ก็มีแต่
บริหารรัฐกิจ กับ บริหารธุรกิจ
ไม่มีคิดเรื่อง บริหารศาสนกิจ หรือกิจ/การเพื่อพระศาสนา กันบ้างเลย

เมื่อวานนี้ มีดำริกันว่า อาจจะได้เวลา
พระอารามญาณเวศกวันแห่งนี้ อาจจะเป็นสถานที่เริ่มและลองกัน
ตอนนี้ พี่ใหญ่คือคณะสงฆ์และคณะโยมอุปัฏฐากมาแต่ต้น
กับพวกเราอีก ๓ ฝ่าย กำลังจะลองเริ่มกันดูทีละเล็กละน้อย ขอรับ.

เท่าที่ผมจับความจากการหารือได้ว่า
จะเป็นไปตามพระธรรมพระวินัย
อย่างสอดคล้องกับกฎบัตรกฎหมาย ระเบียบปฏิบัติของบ้านเมือง
และสมสมัยในสังคมที่เปลี่ยนแปลงเสมอ
ที่สำคัญคือ สมกับการเป็นรมณียสถานแห่งพระพุทธศาสนา
ตามบทนำพุทธธรรม ที่ท่านเจ้าคุณอาจารย์มอบให้มาล่าสุด

สาธุ.

๒๒ มิย.๕๙