บัญชาชีวิต

พอบ่ายสาม กำลังรอ ๆ กันว่าน่าจะไปสักบ่ายสามโมงครึ่ง นายโตก็โทรมาว่า ท่านเจ้าคุณอาจารย์อยู่ที่วัดธาตุทองแล้ว จึงรีบรุดออกกันมาทันที พร้อมกับกำชับ ๒ หลาน ให้รีบพาย่าน้าพากับป้าหงิดตามไปโดยเร็ว พร้อมกับโทรบอกพี่ตั้วพี่ตั๋งและพี่ตา จากนั้นก็โทรหาท่านฟูกิจให้รีบบอกท่านมหาประนอม ท่านพระครูสิริฯ และให้แอนรีบโทรบอกพระอาจารย์นวลจันทร์ กว่าจะถึงวัดก็กว่าสามโมงครึ่ง

พี่ตั๋งนั้นถึงก่อน ต่อด้วยพี่ตั้ว โดยผมเองนั้นลงรถมาต่อมอเตอร์ไซค์รับจ้างล่วงหน้าพี่โตกับติ่งเข้าไป ได้ทราบว่าโรจน์ โต ไก่ และคนอื่น ๆ ได้รายงานการสวนโมกข์ถวายท่านหมดแล้ว ก็เลยให้พี่ตั้วรายงานเรื่องแม่ ณ ขณะพระสวดโพชฌงค์ ก่อนที่จะกราบเรียนรายงาน ๒ เรื่อง พร้อมกับถามถึงสุขภาพของท่าน ผมสรุปความเอาเอง ดังนี้

๑) เหตุที่ประจวบกันนั้น อาจด้วยพุทธมนต์อันสงบระงับ จึงนำจิตของโยมแม่ดิ่งสิ้นสุดทุกข์ทั้งหลาย

๒) การขยายงานจากสวนโมกข์สู่วัดบันดาลใจทั่วทั้งประเทศไทย ขออนุโมทนาและให้มีกำลังรับใช้และสนองงานพระศาสนายิ่ง ๆ ขึ้น

๓) การขับเคลื่อนบทบาทของอุบาสกอุบาสิกาเพื่อรับใช้ถวายงานวัด ทั้งที่สวนโมกข์ไชยา และที่ปวารณารับใช้วัดญาณฯ และวัดอื่นๆ ของคณะพวกเรา เป็นส่วนสำคัญยิ่ง หากทำให้ดี จะเกื้อการพระพุทธศาสนาได้มาก

๔) ส่วนสุขภาพของท่านนั้น เพิ่งต้องเข้านอนไอซียู รพ.เมื่อไม่กี่วันมานี้

นอกนั้นยังมีอีกหลายเรื่อง รวมทั้งที่ผมรายงานกำลังพยายามหาหนทางขับเคลื่อนเพื่อควบงาน ธรรมนิยม เข้ากับ ทุนนิยม อยู่ ฯลฯ

ทั้งนี้ ท่านเจ้าคุณอาจารย์บอกว่าทราบเรื่องจากท่านชยสาโรที่ไปหาและบอกว่าแม่พวกเราตาย ท่านเพิ่งไปแสดงธรรมมา ก็เลยบอกพระผู้ดูแลว่า วันพระที่จะจากปากช่องเพื่อลงอุโบสถวัดญาณฯ ขอให้นำไปแวะวัดธาตุทอง แล้วเขาก็นำมาจนถึง

ท้ายสุด พวกเราทันกันเพียง ๕ คนลูกแม่ แต่น้าพากับพี่หงิดและ ๒ หลาน รถติดอยู่ที่อาจณรงค์ ก่อนท่านออกจากศาลา ก็พอดีคณะพระภิกษุจากวัดจากแดงคันแรกมาถึง จึงได้กราบท่านเจ้าคุณอาจารย์ด้วย ผมชอบรรยากาศและภาพการปฏิสันถารของท่านมาก ๆ โดยเฉพาะที่บอกในลักษณะว่าขอให้ช่วยกันทำงานเพื่อการพระพุทธศาสนาและผู้คนกันต่อ ๆ ไป

๑๖ กย.๕๙