logo_new.jpg

สุดยอดอ้ายเหลิม คิดอย่างนี้นี่แหละแน่
ผมก็เจอมาแล้ว ศิษย์ท่านอาจารย์ต้องนอกกรอบ


ใครจะว่าอ้ายเหลิมของผมอย่างไร แต่ผมชอบของผมอย่างนี้
วันก่อน พาคณะสัญจรไปเชียงราย แวะไป หลายแห่ง
ไหว้พระแก้วแล้วกินข้าวเที่ยงกับ อ.นคร พงษ์น้อย ที่ไร่แม่ฟ้าหลวง
เยือนวัดร่องขุ่น คุยกับอ้ายเหลิม ตั้งแต่สร้างหอวิหารยังไม่แล้ว
เย็นที่บ้านดำ มี เทพถวัลย์ ดัชนีรอท่า
แล้วไปนอนไร่เชิญตะวัน ตั้งแต่แรกเริ่ม

ผมถามเพื่อนำร่องคุยว่า ฝาผนังจะทำเป็นรูปอะไร เทพชุมนุมหรืออ้าย ?

"ทำไมอยู่สวนโมกข์ถึงเชยอย่างนั้น คุณหมอ ?"

"ท่านอาจารย์ที่สวนโมกข์สำหรับผม สุดยอดนอกกรอบ คอยดูของผม"

วันนั้นเราคุยกันสนุกมาก ๆ ผมแวะเวียนไปอีกหลายครั้ง เจอบ้างไม่เจอบ้าง
เช่นเดียวกับอ้ายเหลิมก็เวียนมาสวนโมกข์กรุงเทพ แบบไม่ได้รู้และไม่ได้เจอกัน

กรณีนี้น่าศึกษามาก คิดให้กว้าง จัดการที่ตัวเราคือประเด็นสำคัญ
ปัจจยการนั้นมีไว้ให้จัดการ มิใช่มีไว้ให้ปลงไปวัน ๆ แบบไม่ทำอะไร 
หากจัดการอย่างดีที่สุดแล้ว ก็ดีแล้ว แล้วค่อยปลง
หรือไม่ก็ปลงไปพลาง เจริญไปพลาง

ผมเองสมาทานประมาณนี้นะครับ

http://www.posttoday.com/analysis/interview/423753

 

"นักท่องเที่ยวจีนไม่ผิด มึงต่างหากที่ไม่พร้อม" เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์

 

 

Joomla templates by a4joomla
rtp slot https://www.sidiap.org/rtp-live-slot//