บัญชาชีวิต

แม่คงรู้อยู่แล้วว่า ณ ตรงนี้นั้น ขณะนี้ชาวนครเราถือว่าเป็นปากอ่าวและชายทะเลทองคำของเมืองนคร เพราะอุดมสมบูรณ์ที่สุด อาหารทั้งหลายที่เราได้ก็มาจากทะเลนี้ ด้วยตั้งอยู่ตรงปากอ่าวนครและปากอ่าวไทยในขณะเดียวกัน เถ้าอังคารแม่ในทะเล ณ จุดนี้ จะถูกกระแสน้ำที่ไหลตามเข็มนาฬิกามาจากนรา-ปัตตานี-สงขลา ผ่านปลายแหลมตะลุมพุกพัดขึ้นไปผ่านช่องอ่างทองที่ท่านอาจารย์พุทธทาสก็ให้นำเถ้าอังคารของท่านมาลงไว้ แล้วเข้าไปทางสุราษฎร์-ชุมพร-ประจวบ-เพชรบุรี-ราชบุรี ถึงก้นอ่าวไทยที่เป็นรูปตัว ก.ก่อนที่จะวกออกทางชลบุรี-ระยอง-จันทบุรีและตราด

เราไปลงเรือที่ท่าแพปูเลยศาลาน้ำที่เป็นบ้านยายผ่องตาผาดไม่มาก จากนั้นก็ตรงออกปากคลองท่าสูงจนพ้นประภาคารและทุ่นแล้วอ้อมไปถึงหน้าสวนท่าสูงที่แม่กับพ่อ คุณตา น้าพา พาเรามาเล่นน้ำกันเรื่อย ๆ โดยมีท่านเจ้าคุณวัดศรีทวีฯ นำภาวนาตั้งจิตส่งแม่แล้วมอบท่านพระครูเหมเจติยาภิบาล ผู้ได้ชื่อว่าเป็นผู็อภิบาลพระธาตุยอดทองของเมืองนคร เป็นผู้วางโถเถ้าอังคารของแม่ลงสู่พื้นทะเล โดยมีพี่โต พี่ตั้ว กับ นายตุ๋มทำหน้าที่แทนพวกเราทุกคนครับ จากนั้นนานาดอกไม้ที่พวกเราทุกคนแบ่งปันกันไว้ก็โปรยปรายตามแม่ลงสู่พื้นน้ำให้ได้หมายตาว่าแม่คืนสู่ธรรมชาติสิ้นเชิงแล้ว ณ บริเวณนั้น ขณะที่เรือก็วนรอบเพื่อทำปัจฉิมสักการะแก่แม่ ภายใต้ธงไตรรงค์ที่โบกสะพัด เป็นยอดเขาหลวงและมหาชัยบนฝั่งกลางหมู่เมฆทะมึนจนตรึงใจทุกถ้วนคนบนเรือที่มาส่งแม่

ระหว่างทางกลับเข้าฝั่ง พวกเราซึ่งเมื่อขาไปต่างเพ่งจิตอยู่กับแม่ ก็ค่อยผ่อนคลาย ได้ดูสองข้างฝั่งคลองที่เคยมาลงเรือและเที่ยวเล่นในยามเด็กโดยมีแม่เป็นผู้ปกป้องดูแลและเลี้ยงดูอยู่เสมอก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงแม่มากขึ้น ๆ โดยเฉพาะน้องติ่งของพวกเราที่ชิดใกล้กับแม่เป็นที่สุด แม่ไม่ต้องห่วงติ่งนะครับ พวกเราจะดูแลอย่างดีไม่ให้แพ้ที่แม่ดูแลพวกเราทุกคนมาครับ.

ก่อนกลับบ้านที่ท่าวังเมืองนคร เราพาญาติ ๆ ไปที่สวนมะพร้าวท่าสูงตรงริมฝั่งทะเล เพื่อให้ได้เข้าใจว่า ทำไมเราจึงมาลอยอังคารแม่และพ่อที่นี่.

ราตรีสวัสดิ์ครับแม่.
พรุ่งนี้โรจน์กับชาวสวนโมกข์กรุงเทพจะนำคณะบุญจาริกมาตามรอยธรรมที่เมืองนครช่วงเทศกาลเดือนสิบนี้เกือบ ๕๐ คน ครับ จะพามานอนวัดศรีทวี แต่ให้กินข้าวเย็นที่บ้านคุณตากับแม่ด้วยนะครับ.

๒๘ กย.๕๙