เพื่อแผ่นดินเกิด

ตะกี้ก็เลยอ่านนิด ๆ หน่อย ๆ พอได้ความเบื้องต้นว่า

๑) มนุษย์น่าจะเริ่มรู้กินกันมาประมาณ ๑,๐๐๐ ปี โดยเฉพาะคนจีนที่บ้ากันมาจนถึงทุกวันนี้เป็นหลักของทั้งโลก
๒) บนไทยนั้น มีหลักฐานประมาณสมัยราชวงศ์ซ้อง เพราะเจอชามที่แถวพัทลุง เกาะสี่เกาะห้ามาถึงหมิง
๓) ตลาดโลกอยู่ที่ฮ่องกง จากรายรอบทะเลจีนใต้ รายใหญ่สุดคืออินโดนีเซีย กับ มาเลย์ และ เวียตนาม มี ๓ นกแอ่นที่ให้รังกินได้ คือ แอ่นกินรัง แอ่นกินรังตะโพกขาว แล้วก็ แอ่นหางสี่เหลี่ยมหรือแอ่นรังดำ
๔) ปริมาณและมูลค่ารังนกที่ตลาดฮ่องกง ปีละประมาณ ๑,๐๐๐ ตัน ๒,๐๐๐ ล้านดอลล่าร์ ในขณะที่บอกว่ายอดขายจากแต่ละประเทศ มี อินโด ๓,๐๐๐ ล้าน มาเลย์ ๙๐๐ ล้าน เวียดนาม ๔๐๐ ล้าน ไทย ๓๐๐ ล้าน ฟิลิปปินส์ ๑๐ ล้าน
๕) หลังจีนควบคุมใหญ่เมื่อ ๕-๖ ปีที่แล้ว รังนกไทยก็ต้องลงใต้ดินด้วยเหตุหลายอย่างที่หมักหมมและใครไม่ทำจริงจัง ตั้งแต่เรื่องสัมปทานผูกขาด การที่ กม.กำหนดให้รังนกไทยเป็นของป่าและสงวน ที่เลี้ยง ๆ กันทั่วทั้งประเทศกว่า ๑๐,๐๐๐ เรือนนกนั้น ผิดกฎหมายทั้งนั้น

หนุกดี หนามาก เอาเท่านี้ก่อนดีกว่ครับ.

๓๐ พค.๖๐