เพื่อแผ่นดินเกิด

"ตรงนี้มีหลุมศพมากเลย" ตาเนาว์ที่มาพาเดินบอกพวกเรา
"ผมเป็นคนงานตั้งแต่สำรวจสร้างโรงประปานี้ ๓๐ กว่าปีก่อน"

แล้วแกก็เดินนำไปดูจุดที่เจอกลองมโหระทึกเป็นเนินลาดเขาหลังโรงประปาที่ทุกวันนี้เป็นสวนปาล์มน้ำมัน

"ตรงนี้แหละที่พบลูกกลอง ...หนวยหนึงแตก ผมเก็บเศษให้ศิลปากรที่นครกับของอีกมากมายน่าจะจัดแสดงอยู่ที่นคร ...หนวยเล็กมีกำไลหินกับทองลุยไปแหม็ด
ก็คือหนวยที่อยู่ในตู้แค่พิพิธภัณฑ์ชุมพรนั่นแหละครับ ...รูปสัตว์เป็นหมริดลุยแหม็ดตัวแค่หัวแม่ตีนส่วนใหญ่ถวายไว้กับท่านเจ้าคุณที่วัดสามแกว ลองไปขอแลตะ ..."

"คนมาลักขุดกันเต็มแหม็ดตอนกลางคืนจนกรมศิลป์เข้ามาห้ามครับ ...ตอนนั้น ผมเด็กเกิน ..." ปูสมทบเล่า

ตามแผนผังบริเวณนั้น งานของเบเรนิซ ระบุว่าเป็นเขาลูกที่ ๑
"แต่พวกเราว่า ถ้าให้ถูก นี้เป็นเขาสามแก้วหนวย ๒ ครับ"ปู กับ ไข่ บอกเราเมื่อวันแรกสำรวจ

"ถ้านับกันให้ครบ ตั้งแต่ริมคลองพนังตักที่ไหลจากคลองท่าตะเภาที่วัดเขาสามแก้วเป็นหนวยแรกแล้วตรงโรงประปาที่พบกลองมโหระทึก ๓ หนวย คือเขาประปาลูก ๒ (เบเรนิซกำหนดเป็นลูก ๑)ลาดลงากเขาประปาตรงบ้าน-สวนตาเนาเรียกกันว่าร่องหนุน - หน้าบ้านครูทอนจนขึ้นบนเขาลูก ๓ ต่อลูก ๔ ที่ตอนนี้เป็นไร่สัปรด (เบเรเนิซให้เป็นลูก ๒ กับ ๓)"

จากนั้นก็เป็นร่องนำหม้อ ที่อยู่ระหว่างเขา ๔ กับ ๕ (เบเรนิซให้เป็นเขา ๓ กับ ๔)ที่หัวเขา ๕ ก็เขาหน้าศาล พบกลองมโหระทึกตอนเอาดินไปถมที่วัดโพธิ์ (เบเรนิซให้เป็นเขา ๔)สุดท้ายก็เขา ๖ ที่ยาวพาดไปตลอดแนวหนนข้างพิพิธภัณฑ์ถึงศาลากลาง (เบเรนิซไม่ทำอะไร) ..."

เมื่อผนวกกับที่ท่าน อ.ศรีศักร ชวนดูให้ครบทั้งระบบ
และพบว่าที่เบเรนิซทำไว้นั้นยังไม่ครบ

ผมจึงหารือกันกับ สุทธิชัย ฤทธิ์จตุพรชัย เอ็ม เสาไห้ ฯลฯ ว่าเราน่าจะทำและให้หมายเลขกันใหม่ ตามความเป้นจริงและที่ชาวบ้านบอกจะได้ครบ และนำเอาวัดสามแก้ว พิพิธภัณฑ์ และศูนย์ราชการฯ เข้ามาอยู่ในนี้เสียเผื่อจะเกิดทัศนะที่ถ้วน และเกิดการพัฒนาใหม่ให้สมคุณค่า แห่ง "สุวรรณภูมิ"

ใครจะว่าอย่างไรไม่ทราบแต่ต่อจากนี้ไป ผมขอทำตามนี้ครับ
ฝากมาศ Kalaya Tresuchon บอกนายปูและพวกด้วย
ฝากพี่รัตน์ เนาวรัตน์ สิบพลาง และชาวคณะพรรคด้วยครับ

๒๒ พ.๖๒ ๑๔๑๔ น.
บ้านท่าวัง สะพานควาย กทม.