เพื่อแผ่นดินเกิด

"นี่ก็เป็นแนวคันดินใหญ่ ทอดยาวพาดลงไปถึงเขา ๓ เลย ...ปละโน้นทางหน้าโรงประปาก็ทอดลงไปกัน ..."

"กว้างเท่าไหร ?" ใครคนหนึ่งถาม
"ราว ๑๐ เมตร !!"
"ผมเดินแล ๙ ก้าว ก็ ๙ เมตร"

เอาละซิ นี้ก็สอดคล้องกับแผนที่ที่เเรนิซทำไว้ให้แล้ว !!!

    ตอนที่พวกเราจะเดินลงไปในร่องเขาประปาเพื่อดูจุดพบกลองมโหรทึก และที่เพิ่งพบดอกไม้เมื่อไม่นานมานี้นั้นท่าน อ.ศรีศักรกำชับแต่ว่า
ให้พวกเราทุกคนตามนายปูกับตาเนาลงไปกับผมตรงนั้น ตาเนาว์กับนายปู ชี้ชวนดูหลุมที่เจอทองพอเดินเข้าไปสุดสวนปาล์มน้ำมันเท่านั้นแหละ

"คุณหมอว่าไง ปุ๋ยว่ากว้างใหญ่เหมาะมากกว่าที่ร่องระหว่างเขา ๔ - ๕ มาก ๆ"
"ตรงนี้ แต่ก่อน ชาวที่นี้เรียกว่าท่าตะเภาครับ !!!"
"มีคันดินทอดข้าม ... ตรงกอไผ่นั้น ที่เพิ่งเจอดอกไม้มากไปหมดเลยครับ"

ว่าแล้ว ผมก็ชวนถ่ายรูปี่ท่าตะเภาได้เพียง ๓ คนครับนอกนั้น แตกตื่นจะไปดูจุดพบกลองมโหระทึกกันครับ

๒๒ พย.๖๒ ๑๕๐๐ น.
บ้านท่าวัง สะพานควาย กทม.