เพื่อแผ่นดินเกิด
- Details
- Written by Super User
- Category: เพื่อแผ่นดินเกิด
- Published: 31 August 2016
- Hits: 1763
Where God Praise The Good Men
ณ สถานแห่งการเชิดชูคนดี
(bunchar.com เพื่อแผ่นดินเกิด,หุบเขาช่องคอย 20160831_2)
"ถ้าคนดีอยู่ในหมู่ของชนเหล่าใด ความสุขและผลจักมีแก่ชนเหล่านั้น"
เมื่อวันเดินทางจากคลองท่อมสู่เมืองนครซึ่งปกติจะวิ่งเส้นทุ่งใหญ่เพื่อไปทุ่งสงแล้วตัดข้ามสู่จันดีผ่านเขาเหมนเขาธงเข้าเมืองนครทางลานสกาซึ่งเพิ่งเจอจันดีนครนั้น รอบนี้ คณะเราเลือกข้ามคาบสมุทรทางตรัง-กะปางแล้วตัดลัดสู่ร่อนพิบูลย์ โดยมีเป้าหมายปลายทางพิเศษ เพื่อแวะ "หุบเขาช่องคอย" ที่พบศิลาจารึกขนาดยักษ์ตั้งอยู่กลางหุบเขาในป่า
จารึกนี้พบเมื่อปี ๒๒ ขณะที่ผมยังเรียนอยู่ที่เชียงใหม่แล้วจดข่าวจำไว้กระทั่งกลับมาเป็นหมอเมืองนครจึงได้ขอให้กรมศิลปากรพาคณะไปดูกัน จำได้ว่าคราวนั้น น้าพาไปด้วยจนได้เรื่อง เพราะปีนขึ้นเขาแล้วไม่กล้ากลับทางเดิม ต้องเดินผ่านป่ายางไกลแล้วได้มอเตอร์ไซค์ชาวบ้านช่วยพาส่งถึงริมถนน พร้อมกับคำชมของชาวบ้านแถวนั้นที่ยัง "แดงจัด" ว่า "ซนกันจัง"
จารึกนี้สำหรับผมถือว่าสำคัญมากเพราะบอกอะไรหลายอย่าง ทั้งตั้งอยู่กลางป่า ยืนยันการเป็นเส้นทางข้ามคาบสมุทรช่วง นคร-ทุ่งสง-ตรัง เมื่อกว่า ๑,๐๐๐ ปีก่อน ทั้งรับรองว่าชนชาวอินเดียที่นับถือพระศิวะเป็นผู้มาสร้างทำที่นี่ เพราะน่าจะแบกหินนี้มาไม่ไหว และที่สำคัญ คือ "เชิดชูคนดี"
พวกเราเลือกเอาคำจารึกชุดที่ ๓ ที่ว่า
"ถ้าคนดีอยู่ในหมู่ของชนเหล่าใด ความสุขและผลจักมีแก่ชนเหล่านั้น"
มาเป็นคำขวัญของสวนสร้างสรรค์ นาคร-บวรรัตน์ อย่างไม่ลังเล
ลองอ่านรายละเอียดตามที่ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธรทำไว้ตามนี้นะครับ
๓๑ สค.๕๙
ชื่อจารึกแบบอื่นๆ ศิลาจารึกหุบเขาช่องคอย
อักษรที่มีในจารึก ปัลลวะ
ศักราช พุทธศตวรรษ ๑๒
ภาษา สันสกฤต
ด้าน/บรรทัด
จำนวนด้าน ๑ ด้าน มี ๗ บรรทัด คือ มี ๓ ตอน ตอนที่ ๑ มี ๑ บรรทัด, ตอนที่ ๒ มี ๔ บรรทัด, ตอนที่ ๓ มี ๒ บรรทัด
วัตถุจารึก ศิลา
ลักษณะวัตถุ
แผ่นศิลาธรรมชาติในพื้นที่บริเวณหุบเขาช่องคอย
ขนาดวัตถุ กว้าง ๑.๖๐ ม. ยาว ๖.๘๓ ม. หนา ๑.๒๐ ม.
ปีที่พบจารึก วันที่ ๑๐ กันยายน พ.ศ. ๒๕๒๒
สถานที่พบ
ตำบลควนเกย อำเภอร่อนพิบูลย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช
ผู้พบ นายจรง ชูกลิ่น และนายถวิล ช่วยเกิด
ปัจจุบันอยู่ที่ หุบเขาช่องคอย ตำบลควนเกย อำเภอร่อนพิบูลย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช
ประวัติ
เมื่อวันที่ ๑๐ กันยายน พ.ศ. ๒๕๒๒ นายจรง ชูกลิ่น และนายถวิล ช่วยเกิด อาศัยอยู่ใน หมู่บ้านคลองท้อนหมู่ที่ ๙ ตำบลควนเกย อำเภอร่อนพิบูลย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช ได้เดินทางไปในป่าแถบหุบเขาช่องคอย ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านโคกสะท้อน ตำบลควนเกย อำเภอร่อนพิบูลย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช ไปทางทิศใต้ประมาณ ๒ กิโลเมตร บุคคลทั้งสองได้พบแผ่นหินกว้างใหญ่อยู่ใกล้กับร่องน้ำระหว่างหุบเขา แผ่นหินดังกล่าวมีความกว้าง ๑.๖๐ เมตร ยาว ๖.๘๓ เมตร หนา ๑.๒๐ เมตร บนแผ่นหินนั้นมีเส้นเป็นรอยลึกขีดไปมาเป็นรูปอักษร นั่นคือศิลาจารึกหุบเขาช่องคอย ต่อมาวันที่ ๑๔ มกราคม ๒๕๒๓ นายอำไพ ขันทาโรจน์ เจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ นครศรีธรรมราช ได้ทราบเรื่องการพบศิลาจารึกหลักนี้ จากพระภิกษุเพิ่ม เจ้าอาวาส วัดหนองหม้อ อำเภอเชียรใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช จึงได้รายงานให้นางกัลยา จุลนวล หัวหน้าพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ นครศรีธรรมราช ทราบ และได้ออกสำรวจจารึกดังกล่าว ๒ ครั้ง คือวันที่ ๑๗ มกราคม ๒๕๒๒ และวันที่ ๑๙ มกราคม ๒๕๒๓ พร้อมทั้งได้ทำสำเนา และถ่ายภาพศิลาจารึกนั้น และได้ส่งสำเนาจารึกพร้อมภาพถ่ายมายังกองพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ กรมศิลปากร เมื่อวันที่ ๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๒๓ วันที่ ๑๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๒๓ กองพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ได้ส่งสำเนาศิลาจารึกพร้อมภาพถ่ายมายังกองหอสมุดแห่งชาติ เพื่อให้เจ้าหน้าที่งานบริการหนังสือโบราณอ่าน-แปล เมื่อเจ้าหน้าที่อ่าน-แปลเสร็จแล้วได้ส่งคำอ่าน-แปลไปยังพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ เมื่อวันที่ ๕ มิถุนายน ๒๕๒๓ นางจิรา จงกล ผู้อำนวยการกองพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ได้นำคำอ่า-แปล ศิลาจารึกหลักนี้ เสนอนายเดโช สวนานนท์ อธิบดีกรมศิลปากร เพื่อทราบเมื่อวันที่ ๒๕ สิงหาคม ๒๕๒๓ เมื่อนายเดโช สวนานนท์ ได้รับทราบแล้ว จึงได้ให้ใช้ชื่อศิลาจารึกหลักนี้ว่า “ศิลาจารึกหุบเขาช่องคอย” จากนั้น ชูศักดิ์ ทิพย์เกษร กับชะเอม แก้วคล้ายจึงได้อ่านและแปลจารึกนี้ เพื่อพิมพ์เผยแพร่ในวารสารศิลปากร ปีที่ ๒๔ ฉบับที่ ๔ (กันยายน ๒๕๒๓) ลักษณะของศิลาจารึกหุบเขาช่องคอยบ่งชัดว่า เป็นการสร้างขึ้นด้วยกรรมวิธีง่ายๆ ไม่ปราณีตบรรจง ใช้แผ่นศิลาธรรมชาติที่มีอยู่ในบริเวณหุบเขานั้น เป็นที่จารึกรูปอักษรขึ้น ๓ ตอน มีความหมายต่อเนื่องกัน แต่ขนาดของรูปอักษรไม่เท่ากัน ตอนที่ ๑ มีขนาดของตัวอักษรสูง ๒๕ เซนติเมตร มีอักษรข้อความ ๑ บรรทัด ตอนที่ ๒ ขนาดของตัวอักษรสูง ๗ เซนติเมตร มีอักษรข้อความ ๔ บรรทัด ตอนที่ ๓ ขนาดของตัวอักษรเท่ากับตอนที่ ๒ แต่มีอักษรข้อความเพียง ๒ บรรทัด
เนื้อหาโดยสังเขป
ตอนที่ ๑ ประกาศให้ทราบว่า ศิลาจารึกหลักนี้ เป็นจารึกอุทิศบูชาพระศิวะ
ตอนที่ ๒ กล่าวนอบน้อมพระศิวะแล้วเสริมว่า ผู้เคารพในพระศิวะมา (ในที่นี้) เพราะจะได้ ประโยชน์ที่พระศิวะประทานให้
ตอนที่ ๓ กล่าวสรรเสริญคนดี ไม่ว่าเขาจะอยู่ในที่ไหน ก็จะทำให้เจ้าถิ่นได้รับความสุข
ดังนั้น ถ้าจะพิจารณาถึงเนื้อหาทั้งหมดแล้วอาจกล่าวได้ว่า จารึกหลักนี้กล่าวถึงการเคารพบูชาพระศิวะ พระสวามีแห่งนางวิทยาเทวี พระผู้เป็นเจ้าอันสูงสุด บุคคลใดสรรเสริญองค์พระศิวะเทพอย่างเทิดทูนบูชา บุคคลนั้นจะได้รับพรจากพระองค์ไม่ว่าจะไปอยู่ ณ ที่ใดย่อมได้รับการต้อนรับด้วยดีทุกสถาน
ดังนั้นจะเห็นได้ว่า กลุ่มชนผู้สร้างศิลาจารึกหุบเขาช่องคอยขึ้นนี้ จะต้องเป็นกลุ่มชนที่ใช้ภาษาสันสกฤตนับถือศาสนาพราหมณ์ ลัทธิไศวะนิกาย และคงจะได้เดินทางเข้ามาพำนักอาศัยในบริเวณนั้น เป็นการชั่วคราว ไม่ใช่กลุ่มชนที่อยู่ประจำถิ่น อีกทั้งยังได้กำหนดสถานที่บริเวณจารึกหุบเขาช่องคอยนั้น เป็นศิวะสถาน เพื่อปฏิบัติศาสนกิจตามจารีตของตน พร้อมๆ กันนั้นก็อบรมสั่งสอนให้ผู้อยู่ในสันนิบาตนั้น สำนึกในความเป็นคนต่างถิ่น พลัดบ้านเมืองมา ซึ่งสมควรประพฤติตนเป็นคนดี จะได้พำนักอาศัยอยู่ร่วมในสังคมที่มีขนบธรรมเนียมแตกต่างกัน ได้อย่างสุขสงบ ดังที่ปรากฏข้อความในจารึก
ผู้สร้าง ไม่ปรากฏหลักฐาน
การกำหนดอายุ กำหนดอายุเบื้องต้นจากรูปแบบอักษรได้อายุราวพุทธศตวรรษที่ ๑๒ โดยชูศักดิ์ ทิพย์เกษร และชะเอม แก้วคล้าย อธิบายว่า จากการศึกษารูปแบบของตัวอักษรพบว่า มีลักษณะเหมือนกับอักษรใน จารึกพระราชทานพระบรมราชูปถัมภ์ (Magdur and Pikira grants ในหนังสือ Indian Palaeography โดย Dr. A. H. Dani) ของพระเจ้าสิงหวรมันแห่งอินเดียตอนใต้ สมัยกลางพุทธศตวรรษที่ ๑๑ เป็นอย่างมาก ดังนั้น อายุของอักษรในจารึกหลักนี้ควรจะตกอยู่ในพุทธศตวรรษที่ ๑๑-๑๒ ซึ่งน่าจะร่วมสมัยกับจารึกวัดมเหยงค์ จารึกวัดมหาธาตุ จังหวัด
นครศรีธรรมราช และจารึกเขาพระนารายณ์ จังหวัดพังงา
ข้อมูลอ้างอิง เรียบเรียงข้อมูลโดย : ตรงใจ หุตางกูร, โครงการฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย, ศมส., ๒๕๔๗, จาก :
๑) กรมศิลปากร, นำชมพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ นครศรีธรรมราช (กรุงเทพฯ : กรม., ๒๕๒๙), ๙๙-๑๐๐.
๒) ชูศักดิ์ ทิพย์เกษร และชะเอม แก้วคล้าย, “จารึกหุบเขาช่องคอย,” ใน จารึกในประเทศไทย เล่ม ๑ : อักษรปัลลวะ หลังปัลลวะ พุทธศตวรรษที่ ๑๒-๑๔ (กรุงเทพฯ : หอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร, ๒๕๒๙), ๔๘-๕๕.
๓) ชูศักดิ์ ทิพย์เกษร และชะเอม แก้วคล้าย, “ศิลาจารึกหุบเขาช่องคอย,” ศิลปากร ๒๔, ๔ (กันยายน ๒๕๒๓) : ๘๙-๙๓.
ภาพประกอบ ภาพสำเนาจารึกจาก : ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร, ๒๕๔๕ (เลขทะเบียน CD; INS-TH-21, ไฟล์; Ns_1201_c, Ns_1202_c และ Ns_1203_c)
ชุดคำค้น อายุ-จารึกพุทธศตวรรษที่ 12, ยุคสมัย-จารึกอาณาจักรศรีวิชัย, วัตถุ-จารึกบนหิน, ลักษณะ-จารึกบนแผ่นรูปสี่เหลี่ยม, ที่อยู่ปัจจุบัน-จารึกหุบเขาช่องคอย นครศรีธรรมราช, ศาสนา-จารึกในศาสนาพราหมณ์-ฮินดู, ศาสนา-จารึกในศาสนาพราหมณ์-ฮินดู ลัทธิไศวนิกาย, เรื่อง-พิธีกรรมทางศาสนา, เรื่อง-การบริจาคและการทำบุญ,
