การพระศาสนา

หลังพวกเราร่วมกันจนวันวิสาขบูชาที่สวนโมกข์กรุงเทพลงตัว วันนี้คณะหนึ่งขึ้นไปร่วมอยู่ที่วัดป่าโนนกุดหล่ม ศรีสะเกษ ส่วนผมขอลงไปเมืองนคร ร่วมงานที่วัดศรีทวีที่ปิ่นโตทุกเถาที่เราใช้กันที่สวนโมกข์กรุงเทพ ได้รับเมตตาจากวัดศรีทวีนี้ และพวกเราก็ได้ร่วมกันถวายงานวัดบันดาลใจตามลำดับมา จนงานบุญวิสาขบูชาที่วัดศรีทวีวันนี้ ไม่ธรรมดา

หลังใส่บาตรเช้าแล้ว ประมาณ ๐๙.๐๐ น.ผู้คนก็ทยอยกันมากันเต็มวัดทุกเพศวัยและหลายรูปแบบ

ผมใช้เวลารอ เดินเวียนดูดอกชวนชมรอบอุโบสถ สวยดี (แม้จะมีรอยสุนัขมากไปหน่อย) เรื่องชวนชมนี้ เป็นอีกอย่างที่ไทยเราไม่ธรรมดา เรียกว่ามีไม้อะไร ไม่ว่า ต้น-ดอก-ผล พอมาถึงไทย เราก็ผสมปรับปรุงพันธุ์กันจนเหลือประมาณอย่างเช่นชวนชมที่เห็นนี้

ที่กุฏิสมภาร ดอกบุนนาก หรือ นาคบุตร ของคนใต้ต้นแปลก ออกดอกเรื่อย ๆ ไม้ที่ที่พม่าบอกว่า คือต้นโพธิ์ของพระพุทธเจ้าศรีอารยเมตไตรยองค์หน้า

ส่วนในอาคาร ก่อนเริ่มพิธีการ ท่านเจ้าคุณก็สนทนาทักทายอย่างเพลิดเพลิน จนสิ้นพิธี พระบิณฑบาตแล้วเราก็กินกัน

ตอนนี้ที่วัดศรีทวี ถือว่าก้าวไปอีกขึ้น กว่าที่ไหน ๆ คือให้คนหิ้วปิ่นโตมาวัด แล้วเทรวมลงภาชนะกลาง ไม่ว่่าจะเป็นแกงเผ็ด แกงจืด ผัด ทอด ฯลฯ ก็เทรวม ๆ ไว้เป็นถาด ๆ จนแยกไม่ออกว่าแกงอะไร ผัดอะไร

หลายคนกราบเรียนท่านเจ้าคุณว่า แยกดีไหม พวกเราไม่คุ้น

ท่านบอกว่า พระก็ฉันรวมกันในบาตร พระพุทธเจ้าท่านเคยยิ่งกว่านี้ยังทำอย่างนี้ โดยไม่ลองดูแบบเดียวกันบ้างหรือ

จริงซิ พระท่านทำทุกวัน พวกเราเพียงเฉพาะวันที่มาวัด เฉพาะวัดนี้เสียด้วย

น่าจะได้ลอง

แกงวัดศรีทวี หากินที่ไหนไม่ได้แน่นอน 
ขอใครช่วยทำให้ได้อย่างนี้ ก็ไม่น่าจะได้

ยังไง ๆก็แวะไปนะครับ

อ้อเดือนสิบปีนี้ สวนโมกข์จะนำไปตามรอย ร่วมบุญ และนอนที่วัดนี้ กับที่คีรีวง และ สวนยินดีทะเล นะครับ

๒๐ พค.๕๙