การพระศาสนา

หลักปฏิบัติธรรม คือ มรรคมีองค์แปด นั้น เป็นทางให้ถึงความดับทุกข์ คือการดับตัณหา ความทะเยอทะยานอยากดิ้นรนในชีวิตได้หมด

ผู้เป็นฆราวาส ยังปรารถนากาม ดับเพียงบางส่วน เฉพาะที่ทำให้ดิ้นรนจนหมดสุขในทางกาม แล้วประกอบกิจการงานต่าง ๆ อย่างขะมักเขม้นด้วยความรู้สึกว่าเป็นพลโลกหน่วยหนึ่ง ซึ่งมีหน้าที่ทำกิจให้แก่โลกตามวิสัยหรือด้วยความกตัญญูกตเวที ความรู้สึกว่าเป็นหน้าที่ของชีวิตโดยธรรมชาติ เป็นต้น แทนที่จะขะมักเขม้นด้วยความทะเยอทะยานอยาก อันเป็นไฟแผดเผาจิต

ส่วนผู้เป็นบรรพชิต ปรารถนาพระนิพพาน ก็ปฏิบัติเพื่อดับด้วยมุ่งหมายไม่ให้มีเหลือ เมื่อหมดตัณหาหรือความอยากแล้ว ยังคงทำกิจต่าง ๆ ก็เท่าที่จำเป็นแก่ธรรมชาติของชีวิต หรือเท่าที่ความกรุณาบังคับ เช่น การสั่งสอนผู้อื่น เป็นต้น และสิ่งที่ทำนั้น ไม่มีความอยากอันเป็นเหตุแห่งเจตนา จึงไม่เป็นกรรมอันจะให้ผลทั้งฝ่ายบุญและบาป ไม่จัดได้ว่าเป็นกรรม เป็นเพียงกิริยาเฉย ๆ ผู้ถึงขั้นนี้ จึงอยู่นอกเหนืออำนาจของกรรม อยู่ไปจนปรินิพพาน ดับไม่มีอะไรเหลือ เพราะไม่มีอะไรเป็นเครื่องปรุงแต่งต่อไป

การปฏิบัติธรรม โดย พุทธทาสภิกขุ หน้า ๒๒

ภาพ เขาพุทธทอง อุโบสถธรรมชาติใจกลางสวนโมกขพลาราม ที่ไชยา เมื่อวันที่ ๒๗ พค.๕๙

ประกอบด้วยลานแท่งศิลาที่เผาร่างท่านอาจารย์และนานาหมู่ไม้รายล้อมองค์พระประธานบนยอดเขา ต่างเสาวิหารและช่อฟ้าใบระกา กับทางเดินขึ้นลงหลัก ผ่านกุฏิใหญ่ที่เดิมท่านจะให้เป็นหอไตร กับกุฏิท่านทองสุข ผู้ปั้นพระและพัฒนาเขาพุทธทองมาแต่เดิม