บัญชาชีวิต

พอตกเย็น พี่ปรีชา มิตรกูลกับพี่ตุ้ม ก็พาลูกหลานมาอวยพรปีใหม่ครบหน้า ทั้งไหม - แพร - และ ฝ้าย โดยไหมกับหนุ่มและลูกนั้นมจากเทนเนสซี่เสียด้วย อาหารเย็นก็ไม่ได้เตรียมไว้ด้วยไม่รู้ จึงไม่มีทางเลือก

ก็เลยชวนกินติ่มซำตอนเช้าทดแทน เพราะทั้งหมดนี้เป็นเสมือนอีกครอบครัวของพวกเรา เป็นหลานรักของป้าพวงรัตน์ เทียวไปเทียวมากันตลอดเลย ผมก็เลยต้องดูแลอย่างเต็มที่ คือ "กินด้วยเพื่อจะได้ไม่เกรงใจกัน"

กินเสร็จ ๑๐๐๐ น. ก็ไหน ๆ ก็ไหน ๆ
โกแอ๊ดกับพี่แดง เปิดร้านใหม่ยังไม่ได้ไปฉลอง
ก็ต้องทำหน้าที่กัลยาณมิตร ชวนเพื่อนพ้องที่ผูกพันกันอีกครอบครัวใหญ่ไปเจอกันสนั่นร้าน ตั้งแต่ ๑๑๓๐ น.

ตะกี้นี้ก็เลยของดตามตั้งใจ ให้น้าพากินคนเดียว ผมนั่งเป็นเพื่อน แม้ได้แค่มื้อเดียวก็ยังดี แล้วค่อยชดเชยวันหน้า แต่ว่าพรุ่งนี้เช้าดันนัดอีกคณะไปกินเช้ากันอีกแล้วเรา

ขอบคุณทุกคนนะครับที่กรุณามาเป็นข้ออ้างให้ไม่อดอีกปี.

๔ มค.๖๐