บัญชาชีวิต

เธอบอกว่าเพิ่งกลับมาจาก "อุ้มผาง" แล้วผมถามกลับอย่างนี้ว่า
เลยไปถึง "เผอะผะ" มาหรือเปล่าครับ
Jira Bunprasop คือ รับมุขคุณหมอไม่ทัน ฮ่าๆๆ
Bunchar Pongpanich อ้าว หากไม่รู้จัก "เผอะผะ" ก็ยังไม่ไกลเกินกว่า Jira Bunprasop งงงงหนักเลย เข้าไปใน มอทะ ยาโม่คี เชอยอ กะลอหว่อ และอืน ๆๆๆ ชื่อกะเหรี่ยงจำยากค่ะ แต่"เผอะผะ" นี่สารภาพว่าคือครั้งแรกทึ่ได้ยินค่ะ
Bunchar Pongpanich งั้นขอแชร์ แล้าจะเฉลยในแชร์

เรื่องนี้มีความเป็นมาอย่างนี้ครับ

เมื่อปีที่แรกตั้งพรรคไทยรักไทยลงสนามเลือกตั้งครั้งแรกที่เปลี่ยนประเทศไทยด้วยคำขวัญ "คิดใหม่ทำใหม่" จนชนะถล่มทลายนั้น ผมหนีเลือกตั้งไป "ทีลอซู" ซื้อเสื้อของพรรคนี้ไปใส่ฉลอง เพราะชอบใจวิธีคิดแม้มิได้สนับสนุนเป็นการเฉพาะ (จริง ๆ ในชีวิตนี้ ผมหนีเลือกตั้งมา ๒ หน อีกคนเก่ากว่านี้ เลือกขึ้นดอยอินทนนท์ในทำนอง "ขึ้นดอยดูคนกัดกัน")

การไปรอบนั้น ใช้วิธีนั่งกะบะท้ายรถจากแม่สอด ผ่านอุ้มผาง พบพระ กว่าจะถึงทีลอซู นอนกระโจม ล่องทีลอจ่อทีลอเร แบบสมบุกสมบัน แต่ "สุดยอด"

และได้รู้บางอย่างที่ไม่แน่ว่าใช่ จึงลองถาม "ฅนช่างค้น ตู่ จิรา" เผื่อว่าเธอจะช่วยค้นต่อ

๑) เขาเล่าว่า ที่ "พบพระ" นั้นเป็นแดนปกากญอ มีชื่เดิมเรียกว่า "เผอะผะ" คล้าย ๆ ว่ากว่าจะมาถึงก็ "เผอะผะ ๆ ๆ" กันตาม ๆ กัน เพิ่งถูก "พี่ไทย" มาทำให้เป็นไทย ว่า "พบพระ" แบบไม่ค่อยเข้าใจ แต่ก็ต้องทำใจในปราถนาดี ที่จะให้พวกเขา "พบพระ" แต่ไม่รู้ว่าพี่ไทยเองนั้น "ยังมีพระให้พบไหม?"

๒) ระหว่างทางมีดินแดนและสายน้ำสลับไปมา อ่านป้ายได้ว่า "แม่กองโน่น แม่กองนี่" อยู่เป็นระยะ ๆ ก็เลยถามได้ความว่า แถบนี้มี "แม่กอง" มากมายหลาย "กอง" คล้าย ๆ เป็นตำแหน่งของการตั้ง "กอง" ตลอดสายน้ำ ซึ่งนี้คือ "ต้นน้ำแม่กลอง" ของไทยที่ไหลลงไปออกราชบุรี - แม่กลอง นั้นเอง แต่ว่า "พี่ไทย(อีกแล้ว)" ไปเปลี่ยนเป็น "แม่กลอง" ให้ดูเป็นไทยไพเราะ เอา "ล" เข้ามากล้ำ จนเสียความเดิม ว่า "แม่-กอง"

ลองค้นกันต่อนะครับ ว่าอะไรกันแน่
และที่ผมฟังเขาเล่ามานั้น "ก็ไม่แน่ว่าจะใช่".

ตอนกลับมาจากอุ้มผาง เธอยังดูเศร้าสลด
แค่แยกแปลงให้อาทิตย์เดียวก็งามคักคัก
สิ่งมีชีวิตทุกชนิดต้องการ "ระยะ" 
รักษาระยะไว้ให้ "พอดี" แล้วจะงอกงาม