บัญชาชีวิต

พิพิธภัณฑ์นี้ เริ่มโดยท่านหวาด หรือ พระครูอาทรฯ จอ.วัดคลองท่อม บอกว่ามีคนนุ่งขาวมาเข้าฝันว่าเฝ้าของมาพันปีจะไปแล้ว ให้ท่านฯ ขุดหามาสร้างวัดได้แล้ว จากนั้นก็เกิดการขุดหาและแบ่งปันกันจนมีทุนสร้างวัดอย่างที่เห็น โดยท่านเลือกเก็บ "ชิ้นเด่น" ไว้เพื่อทำพิพิธภัณฑ์ โดยมี "ข้าราชการที่เกี่ยวข้อง" หลายฝ่ายและคนเวียนกันมาขอตัวอย่าง บอกว่าจะเอาไปวิเคราะห์และเสนอนายเพื่อมาทำพิพิธภัณฑ์ถวายวัด

ท่านบอกว่าเวียนกันมาหลายรอบและคน เอาของไปก็ไม่น้อย สุดท้ายไม่มีความคืบหน้า ท่านจึงเลิกรอแล้วลงมือทำเองทั้งหมด มีคณะอาจารย์ ม.ศิลปากรหลายท่านมาช่วยจนออกมาเป็นพิพิธภัณฑ์ สมเด็จพระเทพเสด็จมา ๒ รอบ กรมศิลปากรก็มาทำหน้าที่รับเสด็จ จากนั้นก็ผ่านกาลเวลา จนท่านชราอาพาธ พิพิธภัณฑ์ก็ผ่านกาลเวลา เมื่อท่านสิ้น คณะกรรมการหลายฝ่าย หารือกันแล้วเห็นควรอนุรักษ์ ดูแลและพัฒนา ด้วยการส่งมอบให้เทศบาลรับธุระ จังหวัดหางบมาให้ปรับปรุงบูรณะ ออกมาเป็นอย่างที่เห็น และใคร ๆ ก็บอกว่า "สุดยอด"

ผมพา อ.เอียน มาเมื่อแรกเสร็จ ยังยกย่องว่ายอดเยี่ยม งานนี้ ผมไม่ทราบว่าจัดการกันอย่างไร รู้แต่ว่าผู้ประมูลได้ เลือกภัณฑารักษ์นักจัดพิพิธภัณฑ์คนหนึ่ง ซึ่งรู้จักผม แต่จำชื่อไม่ได้ แวะเวียนมาหารือหลายรอบ ขอให้ช่วยเป็นที่ปรึกษา ร่วมกับ รอ.บุณยฤทธิ์ ฉายสุวรรณ แห่งกรมศิลปากร โดยเราไม่ได้รับผลประโยชน์หรือค่าอะไรเลย รวมทั้งไม่เคยลงไปด้วยเลย ได้แต่แนะนำอย่างจริงจัง พร้อมกับเอื้อเฟื้อให้ถ่ายรูปข้าวของในคลัง สุดท้าย ก่อนจะติดตั้ง เขายังเอามาให้ช่วยตรวจตราอย่างละเอียด

งานนี้ เขาทำได้ดีมาก คือ ค้นของทั้งคลังที่เก็บสุมกองไว้ในวัด เอามาจำแนกแยกแยะและจัดแสดงอย่างเป็นระบบและหมวดหมู่

เฉพาะชั้นล่าง แรกเข้า ที่ทำเป็นห้องบรรยายสรุปต้อนรับ ก็น่าดูชม จากนั้นว่าด้วยเรื่องวัดคลองท่อม พิพิธภัณ์แห่งนี้ รวมทั้งท่านพระครูฯ และ อารัมภบทเรื่องปริศนาลูกปัด ก่อนที่แสดงภาพรวมของลูกปัดเท่าที่พบในภาคใต้ จากข้อมูลส่วนหนึ่งที่คุณบุณยฤทธิ์ขุดค้นไว้ และอีกส่วนหนึ่งที่ผมรวบรวมศึกษาไว้

เชิญทัศนากันดู แล้วต้องไปให้ได้ด้วยตัวเองนะครับ

ดูเหมืนอว่าจะปิดทุกวันจันทร์นะครับ

.3