เพื่อแผ่นดินเกิด

พ่อของตาผมเป็นนายเรือจากกว่างตุ้งมาขึ้นเมืองนคร
พ่อของปู่ผมเป็นคนค้าจากฟูโจวมาขึ้นที่สทิงพระ
ได้สาวชาวถิ่นแล้วไปตั้งหลักที่ปัตตานี
แล้วปักฐานที่ยะลาตรงท่าสาป
มีญาติพี่น้องมากมายทั่วทั้งสงขลา ยะลา ปัตตานี จนถึงเมืองนคร
รวมทั้งย่าสงขลาของพ่อและแม่...แต่เป็นทวดผม
ท่านสกุล "เลขะกุล" มีบ้านริมทะเลบนถนนนครนอก
ไปคราวนี้ถาม ๆ ก็พอได้เค้า
แต่กะว่าจะไปใหม่ให้จริงจังจนเจอ

จะนอน "ในนคร" บนถนน "นครใน"
เพราะที่ "นครนอก" หลายแห่งไม่น่าจะนอนได้ ไอ้ไหรฉู้ทั้งเพ

แล้วใช้ชีวิต "บาย ๆ" อยู่ตามตรอก กินตามทาง
หากได้จังหวะ จะหาหนัง "ดรรชนีนาง" มาดูด้วยกัน แม้ผมจะจำได้แต่เพลงนิด ๆ เท่านั้น
ฟัง อ.สาวเล่าถึงที่มาตามบทประพันธ์ของอิงอรที่เป็นคนที่ฝั่งหัวเขาแล้วข้ามเรือมาเรียนที่มหาวชิราวุธ แล้วแต่ย้อนไปถึง ม.ร.ว.หญิงดรรชนีไฉไล ที่มาตกหลุมรักลูกจีนสงขลาจบจากปีนังจนไม่กลับกรุง ทิ้งลูกไว้ให้พ่อเลี้ยง แล้วหลงรักนายทหารเรือที่มาพักค้างชั่วครั้ง จนน้องต้องตัดดรรชนีนางส่งไปบรรณาการในงานแต่งงานที่กลางกรุง

จากนั้นจึงชวนกันซื้อแล้วอ่านเอาเรื่อง "ลำนำรัก" ของรูมี
ที่ อ.สาวแปลและเพิ่งพิมพ์ออกมาขายโดยสวนเงินมีมา

จากนั้นจึงแวะไปเรียนรู้ดูแนวของคนรักสงขลาว่าเขากำลังคิดอ่านทำการอะไรกัน อาจจะได้พบคุณรังสี รัตนปราการ เจ้าของโรงสีแดงตัวจริง รวมทั้งแวะ "สงขลาฟอรั่ม" สำหรับยุวชนคนสงขลา ของ อ.หนู่ ที่ทำมาจนเป็นอีกตำนานของเมืองสงขลา

ตกกลางดึก อาจเวียนไปที่จวนเจ้าเมืองสงขลากับบ้านพ่อป๋าเปรม ที่ทุกวันนี้เป็นพิพิธภัณฑ์ ดูขลังดี สำหรับที่นอน "ในนคร" นั้น เป็นบ้านเก่าของพระยาอะไรผมไม่จำชื่อ รู้แต่เป็นชาวศรีลังกา เข้ามาทำงานสำรวจและแผนที่ให้ไทย ต่อมากลายเป็นบ้านของนายคล้าย ละอองมณี อีกคนดังแห่งสงขลา แต่ว่าวันนี้มีอดีตสจ๊วตมุสลิมจากปัตตานีมาได้ภริยาแถวนี้แล้วซื้อทำบูติคโฮเต็ลน่านอนเล่นมากเลยครับ ดูรูปของท่านเหล่านั้นได้ในนี้ แถมมี "พอกไม้" ใส่สำรับกับข้าวกินของฅนใต้ใบหนึ่งด้วยครับ.

แต่ว่าน่าจะยุ่งมาก 
ไว้แอบไปนอนกันเอาเองก็แล้วกันนะครับ

อ้อ ที่หน้าสงขลาฟอรั่ม 
มีหมุดอนุสรณ์นายกพีระที่ถูกยิงตายตรงนั้น
ด้วยครับ...ไม่รู้ว่าน่าไปหรือน่ากลัว ?

๒๑ มีค.๖๐