เพื่อแผ่นดินเกิด

คนแรกนั้นมาจากสกุลรากฐานแห่งท่าศาลา กำลังทำงานพัฒนาชุมชนที่ท่าศาลา
คนที่สองเป็นครูประถม เป็นศึกษานิเทศ สปอ.ท่าศาลา บ้านเกิดอยู่ที่ยางงาม ท่าขึ้น
คนที่สามเป็นครูมัธยมที่ท่าศาลาประสิทธิ์ศึกษา หนึ่งในผู้นำมุสลิมท้องถิ่น
คนที่สี่ เคยเป็น ผอ.รพ.ท่าศาลา มีจิตสาธารณะแถมสกุลก็การันตี

จึงขออนุญาตบอกต่ออย่างนี้นะครับ ว่า 
ยังมีบุคคลนิรนามอีกมากเหลือเกินที่ทุ่มเททั้งใจและกายให้ไว้กับวลัยลักษณ์

ตอนนั้นที่ผมรับงาน ก็ไม่คิดอะไรมาก กะว่าน่าจะได้ลุยเริ่มสร้างแล้วเปิดกันเร็ว ๆ
เพราะทางจังหวัดแจ้งทบวงว่าที่ดินพร้อมแล้วทั้งนั้น ขอช่วยจ่ายค่าชดเชยก็ลุยได้
แถมทำการสำรวจประเมินค่าและจะเริ่มจ่ายกันแล้วด้วย

แต่พอเข้าไปจริง ๆ
ที่ดินทั้งหมด แม้เป็นที่สงวน สาธารณะ และ รกร้าง รวมกันหมื่นกว่าไร่
ที่สภาตำบลท่าศาลาและไทยบุรีมีมติแล้วว่าให้ใช้เป็นที่สร้างมหาวิทยาลัยได้นั้น
กลับมีการแย้งเขตกับตำบลหัวตะพานว่าไทยบุรีกินเขต
แถมผู้คนที่เข้าไปอยู่และทำกินกันหลายร้อยครัวเป็นพันชีวิต
ก็มีที่เห็นต่างแถมยังไม่ยินยอมพร้อมใจด้วย
ออกอาการว่าอาจจะไม่ลงตัวได้ง่าย ๆ 
ในขณะที่การสำรวจต่าง ๆ ที่จังหวัดตั้งคณะทำงานแบ่งกันทำไว้นั้น 
ก็มีเสียงแปร่ง ๆ ส่งมาถึง

๔ เกลอ อภิญญา บัญชา ทัศนีย์ อุดรรัตน์ 
จากสกุลไกล โสภากัณฑ์ พงษ์พานิช จิตแจ่ม และ ธรรมดา 
รู้ตัวเลยว่าไม่ธรรมดาแล้วงานนี้

หารือกับท่านนายอำเภอชอบ แห่งท่าศาลาชื่อบุญชอบ พัฒนสงค์ กับลุงเวศน์-ประธานกรรมการแก้ปัญหาที่ดินที่จังหวัดตั้งจากประธานสภาจังหวัด ชื่อนิเวศน์ เกตุชาติ สายไม่ ปชป. กับ พี่นก-สจ.สาย ปชป.เขตท่าศาลา โสภณ สุทิน ตกลงว่าทั้ง ๓ ท่าน จะหามือไม้มาให้ผมได้ใช้และช่วย จึงได้น้าบูรณ์(สมบูรณ์ สุทธิบูลย์) -พี่ขก(ชูชาติ เกิดมณี) - เจ้ารัญ(จรัญ ชูละเอียด ?) ที่ทั้ง ๓ ท่านสรรหา "มือดี" ของท่านมาให้อยู่กับผมในนามเจ้าหน้าที่สนาม ตามด้วยพ่ออุทัย แกล้วกล้า คนบ้านอ้ายคูที่ในเขียวจากราชภัฏนครที่เข้ามาอาสาพร้อมกับบอกว่า "คนดีสุภาพเรียบร้อยอย่างคุณหมอ ไม่มีทางทำเสร็จหากไม่ได้ผมมาช่วยด้วย"

จากนั้นผมก็ขอเชิญ ๔ เกลอชาวท่าศาลามาช่วยชี้แนะและกำกับการบางอย่างบ้าง โดยมีทีมอำเภอท่าศาลาทั้งที่ว่าการอำเภอและสถานีตำรวจภูธร สมทบด้วยทีมจากทั้งจังหวัดและภาคประชาชน โดยมีอีก ๓ สิงห์ประจำถิ่นคนสำคัญ คือ ๓ กำนัน จากตำบลท่าศาลา หัวตะพานและไทยบุรี คือ กำนันโกเฉี้ยว-กำนันสวาท และ กำนันมนูญ ที่ถึงไหนถึงกัน แถมท่านปลัดจังหวัด ชื่อ วิชม ทองสงค์ ที่รักษาการปลัดองค์การบริหารส่วนจังหัดด้วย ทุ่มเททำด้วยทุกอย่าง ขอให้คุณหมอบอกมา ถึงขนาดขนเหล้าเบียร์ไปนอนค้างกับชาวบ้านที่คัดค้านเป็นคืน ๆ จนเข้าใจในปัญหาแล้วบอกผมว่า ไม่ง่าย แต่ต้องพยายามกันต่อไป

ที่เอ่ยชื่อมานี้ ถ้าจำไม่ผิด ๖ ท่านจากพวกเราไปก่อนหน้านี้แล้ว 
ลุงเวศน์ พี่นก สามกำนัน กับนายจรัญ.
ครึ่งหนึ่งด้วยวัย ครึ่งหนึ่งด้วยไข้ไม่ธรรมดา.

ทั้งหมดนี้ ที่คนรักวลัยลักษณ์ควรรู้และระลึกถึงไว้...บ้างครับ.

๒๙ มีค.๖๐