เพื่อแผ่นดินเกิด

แถมงานนี้มีพ่วงเป็นพวงใหญ่
น้ำก็ท่วมซ้ำซากกันแสนสาหัส
เวลาแล้งน้ำก็ซ้ำซากกันเหลือประมาณ
มนุษย์เราจะเอากันอย่างไรกันต่อไป
นครนครและเมืองนครของเราจะอย่างไรกันต่อไป ?

นึกถึงตอนที่ตัวเองเกี่ยวข้องมา ๓ ครั้ง
ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรก่อนหลัง

๑) ตอนน้ำท่วมใหญ่ที่คีรีวง กรมชลประทานออกแผนป้องกันน้ำท่วมเมืองนครออกมาชุดใหญ่ ดูเหมือนจะคล้าย ๆ ที่เพิ่งออกมาคราวนี้ แทบทุกชิ้นตีตราว่าอยู่ในพระราชดำริ รวมทั้งที่อ่างเก็บน้ำคีรีวงเพื่อป้องกันน้ำท่วมและสำรองน้ำบริโภคสำหรับเมือง ซึ่งพี่น้องที่คีรีวงถามผมว่าจะทำอย่างไรได้ ไม่อยากจะออก แถมนักวิชาการต่างก็มาบอกว่าคีรีวงนี้เป็นพื้นที่อันตราย เขาชัน หินพุพังง่าย ตั้งถิ่นฐานกันต่อไปไม่ได้ แล้วด้วยฝีมือของหลายฝ่าย โดยเฉพาะผู้นำชุมชนในขณะนั้น โดยเฉพาะ พี่ตรีวุธ น้าฝาก นายหนุ่ย กำนันจวน กำนันยงยุทธ
ฯลฯ และอีกหลายคน น่าจะทั้งคีรีวง สามารถเชื่อมประสานมูลนิธิไทยรัฐมาปักหลักตั้ง รร.ไทยรัฐวิทยา ขึ้นที่นี่ รวมทั้งไปตามผมให้มาเป็นประธานมูลนิธิฯ อ่างเก็บน้ำคีรีวงก็หายไปเองจากทุกสารบบแบบไม่ทันได้ทำอะไร ตามมาด้วยนานาโครงการป้องกันน้ำท่วมที่เห็นเป็นอยู่อย่างทุกวันนี้

๒) ตอนจะทำเขื่อนที่ปากพนัง แล้วตอนหลังมาเรียกใหม่ว่าประตูระบายน้ำ อันนี้พระเจ้าอยู่หัวมีพระกระแสชัด ขนาดที่ผมเองก็ซาบซึ้ง เอามาพิมพ์เป็นโปสเตอร์แจกจ่ายไปทั่ว แล้วได้รับการทาบทามจากกรมชลประทานกับกองทัพภาคที่ ๔ ขอให้เป็นผู้ดำเนินการเวทีประชาพิจารณ์ โดยผมขอไปว่า รับทำด้วย ๒ เหตุ หนึ่งบูชาในหลวง สองเพื่อแก้ปัญหาหมักหมมของเมืองนครสักครั้ง โดยขอข้อเดียว ให้ "ไม่ฉ้อหรือคอรัปชั่นกันสักโครงการถวายในหลวงได้ไหมครับ ?" แม้ไม่ได้รับคำยืนยันและผมก็ไม่ได้ตามไปทวงคำสัญญา เวทีประชาพิจารณาครั้งนั้น ผมเองรู้สึกว่าฝ่ายวิชาการของกรมฯ ไม่แน่น แต่ฝ่ายประชาชนก็ไม่ แน่พอ ๆ กัน ผมช่วยครั้งเดียวนั้นแล้วเขาก็เลิกใช้ ในขณะที่ทุกอย่างก็เดินมาจนถึงทุกวันนี้

๓) กรณีเขื่อนที่กรุงชิง ซึ่งถึงขั้นเตรียมจ่ายค่าชดเชยที่ดินและผลอาสิน โดยทราบมาว่ามีการซื้อขายที่ดินและลงต้นไม้กันใหม่เพื่อเข้ากระบวนการตีค่ากันคึกคักนั้น ก็มีการมาขอให้ผมเข้าไปเป็นคนดำเนินรายการเวที เพราะทุกฝ่ายบอกว่าหากเป็นผม รับได้ ทั้ง ๆ ที่ผมเองนั้นบอกว่าอย่าเลย ขี้เกียจเข้าไปอยู่ตรงกลางของคนที่จุดยืน-ผลประโยชน์เผชิญหน้ากันแบบใครก็ไม่ยอมใคร ล้วนอิงผลประโยชน์แห่งตนเป็นที่ตั้งทั้งนั้น เข้าใจว่าทุกคนก็เชื่อว่าผมจะดำเนินการแล้วเขาจะได้ประโยชน์ แต่ก็ขัดไม่ได้ รับดำเนินการจนจบ จำได้ว่า ทุกฝ่ายหาว่าผมไม่เป็นกลาง เข้าข่้างฝ่ายตรงกันข้าม แล้วลงเอยด้วยการชะลอการดำเนินการใด ๆ มาจนถึงทุกวันนี้

กรณีที่วังหีบนี้ 
จากที่ได้ไปเดินเฉพาะเลียบคลองไปถึงหนานปลิว
ที่เป็นสวนและป่า มีบ้านเรือนตามที่เห็นและได้รับแผนที่มา
แต่ไม่มีข้อมูลอื่น และไม่มีเวลาจะไปตามหา
เอาเป็นว่า ขอตั้งคำถามทิ้งไว้อย่างนี้
โดยที่ตัวเองก็ตอบไม่ได้ด้วย.

ทั้งศาลาหน้าเมืองที่ดงประดู่
ทั้งปัญหาที่วัดวังตะวันตก
ทั้งวังหีบแห่งนี้ด้วยครับ

๓ มิย.๖๐