เพื่อแผ่นดินเกิด

โดยเมื่อครั้งที่พวกเราเข้าไปเตรียมการก่อสร้างมหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์
พ.ศ.๒๕๓๕ โน้น ก็ได้พยายามปกปักรักษาไว้
ถึงกับได้เคยจัดคณะเข้าไปสำรวจเบื้องต้น
จนราว ๆ ปี ๒๕๔๐ กว่า ๆ กรมศิลปากรได้เข้าไปทำการขุดค้น - สำรวจศึกษาและขุดแต่ง
จนพบรูปพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร แสดงว่านี้คือพุทธสถาน

แต่การนับถือทวดของชาวบ้าน ก็ยังไม่คลาย
ตามสภาพสถานที่ให้บรรยากาศ
โดยเฉพาะเถาวัลย์ โยงยางสวยมาก
จนเทพน้อย ๆ ที่ไปด้วย อดขึ้นเล่นไม่ได้
ขณะที่หลาทวดหลายหลัง ก็ยังตั้งอยู่
ทั้งทวดตุมปัง กระทั่งทวดคลองเกียบ ฯลฯ

บริเวณนี้ ที่ท่าน อ.ศรีศักร และคุณปุ๋ย Walailak Songsiri
ระบุในวารสารเมืองโบราณเล่มพระเวียง-ตามพรลิงค์
ว่าอยู่ในบริเวณที่ ๓ ของนครตอนเหนือ
" ... ตุมปัง นางตรา ท่าศาลา โมคลาน ปากพยิง ท่าแพ ... "
ที่พบรอยพุทธหลายประการ
และยังเสนอว่า เป็นช่วงที่สอง (๒) ของรัฐตามพรลิงค์
ที่เริ่มจากเขตเขาคา ท่าทน เสาเภา หิน กลาย (๑)
แล้วเลยลงไปเขต (๓) พระเวียง ลานสกา เขาแก้ว จันดี เสาธง ท่าเรือ นครฯ
ที่อาจพ้นไปถึงสทิงพระ ในสงขลา-พัทลุงด้วยก็เป็นได้

อะไรน่าจะแน่
รอผลการศึกษารอบใหม่ ที่กำลังจะเริ่มแล้วนะครับ
เมื่อคืนได้หารือกันอีกนิดหน่อย เพื่อให้ออกมาได้ดีที่สุดขอรับ
รับแซ่บหนอพ่อ ศราวุธ ปาลิโภชน์ ปิยวัชน์ คงอินทร์

๖ มีค.๖๓ ๐๗๓๐ น.
บ้านบวรรัตน์ ท่าวัง เมืองนคร