เพื่อแผ่นดินเกิด

วานนี้ที่สวนขวัญ 
ผมถูกบุญเสริมสั่งให้ทักทายเพื่อนพ้องสักหน่อย

๑) ผมบอกว่ามานี้เพราะเป็นหนี้แต๋วกะเสริม
ผมรู้จักเสริมกับพวกตั้งแต่ยังอยู่ไกลที่เชียงใหม่ 
จดไว้แล้วกลับมาเที่ยวตามหาจนเจอ 
ชักชวนไปช่วยกันทำนาคร-บวรรัตน์ที่อยากจะทำ 
ลากกันได้เกือบ ๓๐ ปี
คลุกคลีนี่โน่นกันสารพัดสารพัน 
ที่บ้านในสวนขวัญนี้ก็มากินนอนหารือกันเรื่อย ๆ
ตั้งแต่เรือนศาลาจนกระทั่งเป็นหินจัด

๒) สำหรับกวีน้อยเมืองนครที่ทำกันมา๑๕ปีแล้วนี้
หากจะให้โอกาสผมได้มีส่วนร่วมด้วยก็จะยินดี
โดยเฉพาะสุธีรัตนามูลนิธิ 
ที่ตั้งไว้เมื่อทำงานวลัยลักษณ์
แล้วไม่ได้งบหลวงไปช่วยชุมชน
ผมจึงชวนแม่น้ายายและพี่น้องตั้งเป็นมูลนิธิ 
เอาเงินไปสร้าง ๒ อาคารเรียนแรก 
และ ศาสนสถานในชุมชน
ตอนนี้ให้เป็นหน้าที่ของมหาวิทยาลัยได้แล้ว
จึงย้ายไปก่อกลุ่มศึกษาที่สวนโมกข์ 
ทำงานสารพัด
จนออกมาเป็นสวนโมกข์กรุงเทพทุกวันนี้ 
ที่ก็น่าจะเข้าที่และไปได้ดีแล้ว
กำลังจะต้องร่วมตั้งพิพิธภณฑ์ลูกปัดแห่งเอเชีย
ที่ใจกลางพระนคร ภายใน ๒ ปีหน้านี้
พร้อมกับจะเริ่มกลับมาทำอะไรที่เมืองนครเสียที
หากกวีน้อยเมืองนครไม่รังเกียจ และให้โอกาส 
จะให้ร่วมอย่างไร อย่าได้ช้า

๓) เพราะตอนนี้ก็เริ่มอะไร ๆ ไปบ้างแล้ว
เช่น วัดบันดาลใจที่ศรีทวีและพระธาตุ
กับกำลังขยับเรื่องพงศาวดาร
และประวัติศาสตร์เมืองนครกันอยู่

ประมาณนี้นะครับ

๑๗ กค.๕๙