เพื่อแผ่นดินเกิด

เพิ่งเจอ ดร.สุรินทร์ ที่สวนโมกข์กรุงเทพไม่กี่วันนี้
น้อง ๆ บอกว่า พอ ดร.ถึงก็ถามหาผม
แม้ได้ได้คุยอะไรกันมากทั้ง ๆ ที่นั่งใกล้กัน
แต่ก็เคยคุยอะไรกันมาไม่น้อย
เคยไปกิน-นอนฉันญาติกับแม่และพี่น้องของท่านที่ปอเนาะบ้านตาล ฯลฯ
เคยนำทางเดินป่าเขาหลวง เล่นน้ำกัน พร้อมกับนายกชวน หลีกภัยและพวก

อ่านนี้กันเองนะครับ
ตลอดทุกบันทัดมีอะไรมากมายให้ได้คิด
รวมทั้งตอนท้ายที่ยกข้อคิดมาบอกว่า

“เดี๋ยวนี้มีคนรุ่นใหม่ออกไปไกลๆ ไปทำอะไรของตัวเองข้างนอกระบบ แต่ผมว่าคนรุ่นใหม่ต้องคิดถึงปัญหาของสังคมให้มากขึ้น ต้องสร้างแกนสร้างพื้นที่สำหรับประชาธิปไตยที่ดีให้มันเกิดขึ้นให้ได้ เพื่อช่วยคนอื่นๆ ในประเทศนี้ ซึ่งเขาย่อมไม่สามารถยอมแพ้ได้ตลอดไป เพราะถ้าถึงเวลานั้นเมื่อไหร่ ทุกอย่างมันจะย้อนกลับมาหาพวกเขาเองเหมือนบูมเมอแรง คุณอาจจะคิดว่าคุณสามารถอยู่นอกระบบและอยู่รอดได้ แต่ไม่จริง เพราะเมื่อระบบพังลง ทุกอย่างมันจะปั่นป่วนระส่ำระสายไปหมด แล้วถึงตอนนั้น จะโทษใคร เพราะตอนคุณมีโอกาสทำ คุณหนีออกไป คนที่เก่งที่ดีอย่างคุณ ยิ่งมีภาระหน้าที่ต่อสังคมต่อประเทศ คุณไม่ได้ถูกขัดเกลา ถูกฝึกมาเพื่อให้ไปอยู่นอกระบบ

…คุณต้องเข้ามา มีส่วนร่วม แก้ไปในแบบของคุณ ในอาชีพของคุณ มองหาพื้นที่ของชุมชนที่คุณจะทำอะไรได้ เช่น ถ้าเริ่มจะเป็นพ่อแม่ ลูกกำลังจะเรียนอนุบาล ก็ต้องสนใจเรื่องหลักสูตร เรื่องคุณภาพการเรียนการสอน มีส่วนร่วม ขยับมันไป แก้มันไป สังคมไทยเคยได้รับการขนานนามจากนักวิชาการฝรั่งว่า It’s a bureaucratic polity คือเป็นสังคมที่ดำเนินไปด้วยข้าราชการอย่างเดียว แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว ดังนั้น เราจะปล่อยให้บรรยากาศยังเหมือนเดิม ยังมีแต่พฤติกรรมอย่างเดิมๆ ไม่ได้ มันไม่ใช่ลักษณะของประเทศที่เราควรทิ้งไว้ให้กับลูกหลาน ตอนนี้สังคมกำลังวิ่งไปด้วยแรงหลายแรง เราต้องหันหน้าเข้าหากันแล้วมากำหนดร่วมกัน”

๑๕ กค.๖๐

http://optimise.kiatnakinphatra.com/cover_story_9.php