- Details
- Written by Super User
- Category: คุยกับหมอบัญชา
- Hits: 1245
หวังว่าเมื่อวันอย่างนั้นมาถึงเข้ากับเรา เราจะทันคิดได้ไม่แพ้คุณหมีภู ... โชคดีของคนชื่อหมีภูที่ผมรู้จักแม้จะไม่รู้จัก ผ่านตางานของคุณหมีภูมาระยะหนึ่ง ซึ่งถือว่าเป็นบทเรียนรู้ที่สำคัญสำหรับทุกคน ตอนเรียนหมอ ผมมีเพื่อนร่วมกิจกรรมคนหนึ่งเป็นมะเร็งและผมก็เวียนไปเยี่ยมเยียนเป็นกำลังใจพร้อมกับเรียนรู้ไปกับเขา ซึ่งได้อะไรมามากมาย ตะกี้นี้เห็นภาพเอาข้าวไปนั่งกินที่ลานหินโค้งของสวนโมกข์กรุงเทพ พร้อมข้อคิดที่วิเศษยิ่ง จึงขอแชร์พร้อมกับคำทักทาย "แวะไปที่หอฯ พุทธทาสมาหรือครับ วันไหนไปอีกบอกด้วยนะครับ ผมเองก็ไปที่นั่นอยู่เรื่อย ๆ ไม่แน่ใจว่ารู้จักกันมาก่อนไหม ได้แต่ตามพร้อมกับส่งใจมาถึงเสมอ ๆ ขอแชร์นะครับ" ขอบคุณอีกครั้งครับ
โชคดีแค่ไหนแล้ว...
โชคดีแล้ว... ที่เป็นมะเร็งก้อนใหญ่ในตับ แต่ยังออกมาทำงาน หอบข้าวกล่องมากินนอกบ้านได้เหมือนเคย
โชคดีแล้ว... ที่ไม่มีอาการรุนแรงแสดงออกมา เหมือนสู้กับคีโมมากกว่าสู้มะเร็ง เพราะผลกระทบหลังทำมันแรงมาก ชนะคีโมได้คงชนะโรคได้
โชคดีแล้ว... ที่ก่อนจะป่วยได้ใช้ชีวิตมาอย่างเต๊มที่ อยู่ในหลายเหตุการณ์สำคัญ ออกเดินทางไปหลายประเทศ เมื่อต้องหยุดก็ไม่เสียใจกับมัน แค่หวังว่าจะกลับไปทำได้ใหม่อีกครั้ง
โชคดีแล้ว... ที่ยังไม่ได้ลาออกไปเรียนที่ปารีส หาก4เดือนข้างหน้าไปโดยไม่รู้ เราจะตายอยู่ที่นั่น ดีกว่ามาคิดว่าโชคร้ายที่ไม่ได้ไป
โชคดีแล้ว... ที่สามารถรักษาตัวได้โดยไม่ต้องห่วงอะไร ลองคิดว่าหากเราเป็นคนหาเช้ากินค่ำ ไม่มีสิทธิอะไร เป็นแรงงานทั่วไป ไหนจะตัวเองป่วย ไหนจะยังต้องหาเงินรักษา ไหนจะหยุดหารายได้ไม่ได้ มันจะทุกข์ทรมานกว่าที่เป็นอยู่อีกมาก
โชคดีแล้ว.. ที่ล้มป่วยแต่มีบุญวาสนา มีความช่วยเหลือให้มนุษย์ธรรมดาอย่างเรามากมาย เค้าไม่ใช่คนในบ้านเลย คนทีเคียงข้างและเคยเคียงข้างไม่เคยทอดทิ้งกัน ยังห่วงใยเสมอ
โชคดีแล้ว.. ที่ล้มป่วยแล้วทั้งตระกูลยอมไม่ได้ กำลังใจจากครอบครัวหนาแน่นมาก เราไม่ได้อยู่ลำพัง
โชคดีแล้ว.. ที่ยังมีเงินใช้ ได้พาครอบครัวเที่ยวก่อนจะป่วย ยังเป็นอะไรที่เหมือนเดิม เลิกร้องไห้ก็เดินกันต่อปกติ ปรับชีวิตตามร่างกายที่อ่อนแอกว่าเดิม
โชคดีแล้ว.. ที่สมองยังสมบูรณ์เต๊ม100 คิดอ่านวาดเขียน และยังทำตามฝันได้
โชคดีแค่ไหนแล้ว ที่ยังมีชีวิตอยู่
- Details
- Written by Super User
- Category: คุยกับหมอบัญชา
- Hits: 1208
ขอความคิดเห็นและคำชี้แนะ เรื่อง "คุยกับหมอบัญชา" เย็นวันนีี้ จะครบครึ่งปีที่เปิดเพจนี้ตั้งแต่วันที่ ๑ กรกฎาคม ปีที่แล้ว เดิมนั้นทันทีที่มีเฟสบุ๊ค ที่สวนโมกข์กรุงเทพก็ลงทะเบียนให้ผมแต่ผมเกรงว่าจะไม่มีเวลาพอและเท่าที่ทำอะไร ๆ อยู่ก็ยุ่งเหลือเกินจนทำไม่ทันแล้ว จึงไม่เคยเข้าไปใช้หรือทำอะไรเลย กระทั่งวันที่ ๑ กรกฎาคม ๒๕๕๘ หลังจากถูกถามถึงเชิงต่อว่าว่าทำไมในเมื่อทำบันทึกและเขียนอะไรไว้มากมาย น่าจะใช้เฟสบุ๊คเพื่อแบ่งปันกันบ้าง ประกอบกับเดือนนั้นกำลังจะรายงานการทำหนังสือเรื่อง "อู่ทอง : ที่กำลังฟื้นคืน" ให้ อพท.ก็เลยเห็นว่าน่าจะเป็นจังหวะดี ได้นายโรจน์ ช่วยทำเป็นเพจ มีนายโตช่วยด้วยอีกคน แต่ผมต้องเขียนเอง ดูเอง ตอบเอง โดยผมตั้งใจไว้ ๓ - ๔ ประการ ๑) เป็นบันทึกส่วนตัวเก็บไว้อย่างจดหมายเหตุชีวิต คล้าย ๆ กับที่ทำ ๆ อยู่ ๒) แบ่งปันให้ใครก็ได้ที่สนใจจะอ่านตามอัธยาศัยเพื่อประโยชน์ในวงกว้าง ๓) อาจเป็นวงเรียนรู้ที่ขยายตัวในเรื่องที่ตัวเองสนใจ โดยเฉพาะเรื่องพระพุทธศาสนา ประวัติศาสตร์วัฒนธรรมโบราณคดี รอยลูกปัด เมืองนคร ตลอดจนเรื่องอื่น ๆ อาทิการพัฒนาสังคมและบ้านเมือง ฯ ตลอด ๖ เดือนถึงวันนี้ ผมก็ทำเรื่อย ๆ แต่ก็กินเวลาตัวเองไปมากทั้ง ๆ ที่เปิดอ่านของใครอื่นน้อยมาก ๆ เหมือนไม่เคยกดไลค์ยกเว้นตอนที่ระบบเอาวันเกิดไปบอกใครต่อใครแล้วเขาอวยพรมาจนต้องเข้าไปตอบ ที่แชร์ก็นับครั้งได้สักสิบกว่าครั้ง จึงอยากขอข้อคิดความเห็นชี้แนะว่า ที่ทำ ๆ มาเป็นอย่างไรบ้าง รวมทั้งขอช่วยบอกด้วยว่า ๑) หยุดได้แล้ว ๒) ทำต่อไปเรื่อย ๆ อย่างนี้นี่แหละ ๓) ควรปรับปรุงเสียดี ดังนี้ ..........................(บอกด้วยครับ)....... บัญชา
- Details
- Written by Super User
- Category: คุยกับหมอบัญชา
- Hits: 2058
ดอกนี้ "พนมสวรรค์" หรือที่คนใต้เรียกกันตามประสาใต้ว่า "นมหวัน" เมืองไทยไม่ค่อยนิยมใช้เป็นไม้ประดับ ปล่อยงอกรกริมทางและรั้วบ้าน บ้างก็ใช้เป็นสมุนไพร เมื่อเช้านี้ที่ไร่ชาเกาะสุมาตรา สวยทีเดียวทั้งช่อสมบูรณ์และช่อที่ถูกสะบั้นอย่างที่เห็น เท่าที่เคยเห็น มีสีขาวด้วย สวยอีกแบบ
- Details
- Written by Super User
- Category: คุยกับหมอบัญชา
- Hits: 1316
ใช่จารึกไหม ? ใหม่หรือเก่า ? ภาษาอะไร ? ที่แหล่งหินตั้งติงกิ ฮารี ๑ นอกจากหินตั้งอันสูงเป็นรูปคนขี่คอมีอะไรไม่รู้พันตัวแถมมีจระเข้อยู่บนหลัง กับรูปคนนั่งใส่สร้อยลูกปัดมี ๒ คนอยู่ซ้ายขวา แล้วก็รูปหมากำลังไล่กัดหางหมูป่าที่ยังไม่รู้ความหมาย พวกเราเจอหินก้อนหนึ่งวางตั้งอยู่ริมทาง มีรอยจารึกอย่างนี้ คล้าย ๆ กับ H กับ K แต่ใต้ H มีอะไรอีกไม่แน่ อย่างกะอักษรจีน จึงลองเอาแป้งมาโรยแล้วถ่ายรูปเอาไปดู ใครดูเห็นเป็นอย่างไรบ้างครับ ? พวกเราสรุปว่าน่าจะเป็นรอยแกะใหม่
- Details
- Written by Super User
- Category: คุยกับหมอบัญชา
- Hits: 1385
มีลูกปัดที่ป่าเสมาตรงปลายเกาะสุมาตรา บริเวณตีนภูเขาไฟ Gunung Dempo สูง ๓,๐๐๐ กว่าเมตร และไหล่ทิวเขา Bukit Barisan อายุ ๒ - ๓,๐๐๐ ปีก่อน สองวันสุดท้ายนี้ พวกเราไปป้วนเปี้ยนบนที่ราบสูง Pasemah Highland ที่ผมขอเรียกเล่น ๆ ว่า "ป่าเสมา" ที่กำหนดไปด้วยเป็นแดนมนุษย์ยุคหินใหม่ที่พบ "หินตั้ง" หรือ Megalithic เป็นจำนวนมาก อาจจะพบอะไรบ้าง ๑) เขาแบ่งเป็น ๒ กลุ่ม ๆ แรกบอกว่าดิบ ๆ มักเป็นรูปคนนั่งเอามือรวบเข่าหรือไม่ก็กอดอก อายุประมาณ ๓๐๐๐ ปี กับกลุ่มหลังอายุประมาณ ๒,๐๐๐ ปี มีท่าทางต่าง ๆ รวมทั้งเครื่องประดับร่างกาย ใช้อาวุธเครื่องมือ และยังมีสัตว์เข้ามาประกอบ เช่น ช้าง ควาย และอื่น ๆ ๒) เท่าที่ได้ตามไปดู มีทั้งเป็นแท่งและก้อนหินดิบ ๆ กับที่แกะเป็นรูปคน วางไว้เป็นกลุ่ม ๆ กลุ่มละ ๔ - ๕ ก้อน นอกนั้นยังมีที่ขุดลงไปจัดวางไว้เป็นห้องหินรูปสี่เหลี่ยม มีแผ่นหินใหญ่วางไว้ด้านบนพร้อมช่องประตูเปิดปิด ที่เขาเรียกว่า Dolmen หรือ Cyst รวมทั้งที่ขุดเป็นแอ่งหลุมอ่าง แปลกอีกอย่างคือขุดทำเป็นรางยาว มีรูปคนและสัตว์ประกอบอยู่ ๓) เท่าที่ได้อ่านข้อมูลประกอบรวมทั้งถามชาวบ้าน ได้ความว่ามีพบลูกปัดหินทั้งสีส้มและสีดำจำนวนหนึ่ง ที่ดัชขุดนั้นน่าจะเอากลับไปดัช แต่ที่ทางการขุดไม่รู้อยู่ที่ไหน เคยได้เป็นหม้อดิน ส่วนที่ชาวบ้านเจอ อ้อมแอ้มว่าขายกันไปหมดแล้ว ทั้งนั้นเมื่อ ๕๐ - ๑๐๐ ปีมาแล้ว แต่ดูที่รูปแกะต่าง ๆ มีการประดับร่างกายด้วยสร้อยคอลูกประคำและกำไลข้อมือข้อเท้าหลายวงซ้อนกันแล้ว มีรูปหนึ่งเป็นคนกับช้าง แบกกลองมโหระทึกด้วย ๔) ทั้งหมดนี้ เขาสรุปว่าน่าจะต่อเนื่องถึงสมัยดองซอน จากหลักฐานรูปกลองมโหระทึก แต่ยังไม่พบรอยทั้งพุทธและฮินดู มีความเป็นไปได้สูงว่าสัมพันธ์กับทางจีนตอนใต้ตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฮั่นแล้ว ลองดูภาพก็แล้วกันนะครับ วันหน้าจะขยายรายละเอียดแต่ละภาพหากมีเวลาครับ รวมทั้งภาพอักษรจีน และ หัว Ram ที่มิใช่สัตว์ถิ่น
